Kard. Schönborn o znaczeniu spotkania pokoleń i przyjęcia dziecka

Na znaczenie spotkania pokoleń i przyjęcia dziecka wskazuje w swoim komentarzu do Ewangelii czytanej w niedzielę Świętej Rodziny (Łk 2, 22-40) metropolita wiedeński, kard. Christoph Schönborn OP.

Ostatni dzień roku wypada w tym roku w niedzielę, a właśnie niedzielę po Bożym Narodzeniu Kościół obchodzi jako święto Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa. Wraz ze Świętą Rodziną odnosi się także do wszystkich rodzin. Co tak naprawdę ją określa? Dlaczego, pomimo wszystkich konfliktów i ran, jest ona najtrwalszą i najważniejszą instytucją na świecie? Socjologowie mówią, że rodzina jest „siecią przetrwania”. Zwłaszcza w chwilach trudnych wyraźnie widać, jak słuszna jest ta obserwacja.

Szczególną cechą rodziny są kolejne pokolenia. Wszyscy mamy rodziców. A nasi rodzice mieli swoich rodziców, naszych dziadków. I tak dalej, aż ślady naszych przodków zaginą w nieznanej, odległej przeszłości. Wszyscy mamy rodziców, ale nie wszyscy mamy dzieci. Sam Jezus ich nie miał. Ale nie pozostał bez rodziny. Równie ważna i niezastąpiona jak rodzina, jest również rodzina z wyboru. Jezus założył nową rodzinę, która nie jest związana więzami krwi. Ta rodzina nie zna granic i jest otwarta dla wszystkich. Traktuje wszystkich ludzi jako braci i siostry. Jest to wielka rodzina Boża, którą Jezus przyszedł zgromadzić i zjednoczyć.

Marzenie o jednej, zjednoczonej rodzinie ludzkiej nie jest mrzonką. Nawet jeśli rzeczywistość często wygląda inaczej, nadzieja na pojednaną ludzkość nie umiera. Dzisiejsza Ewangelia jest tego poruszającym świadectwem. Czterdzieści dni po Jego narodzinach Józef i Maryja przynoszą Jezusa do świątyni w Jerozolimie, zgodnie z ówczesnym zwyczajem żydowskim. Spotykają dwoje starców, Symeona i Annę. Symeon bierze dziecko w ramiona i wypowiada te wzruszające słowa: „Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju”. Symeon może teraz umrzeć pocieszony. Może pożegnać się z tym światem, „bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów”.

Symeon widzi spełnienie swojej nadziei w tym dziecku ubogich rodziców. Nazywa go „światłem na oświecenie pogan”. Jezus przyniesie światło zbawienia wszystkim narodom. I swojemu ludowi, Izraelowi, narodowi żydowskiemu, spełnienie jego oczekiwań. Ale starzec zdaje sobie również sprawę, że ta droga będzie pełna trudności i bólu. Jezus będzie znakiem sprzeciwu. Ale w końcu zbawienie zwycięży. Jezus uczyni wszystko dobrem.

Święto Świętej Rodziny. Święto rodziny. Jedno pokolenie przychodzi, drugie odchodzi. W dzisiejszej Ewangelii spotykamy trzy pokolenia. Dwoje starców, rodzice, dziecko. Jakże pocieszający jest obraz starca Symeona trzymającego w ramionach nowonarodzone dziecko i żegnającego je z wdzięcznością, ponieważ to Dziecię oznacza nowe życie.