Kard. Sodano podziękował Benedyktowi XVI

Wdzięczność za głęboką miłość i świadectwo pełnej wyrzeczeń posługi apostolskiej wyraził w imieniu Kolegium Kardynalskiego jego dziekan, kard. Angelo Sodano.

Oto jego słowa w tłumaczeniu na język polski:

Wasza Świątobliwość,

Z wielkim wzruszeniem kardynałowie obecni w Rzymie gromadzą się dzisiaj wokół Ciebie, aby po raz kolejny wyrazić swoją głęboką miłość i głęboką wdzięczność za Twoje świadectwo pełnej wyrzeczeń posługi apostolskiej, dla dobra Chrystusowego Kościoła i całej ludzkości.

W minioną sobotę, na zakończenie rekolekcji watykańskich zechciałeś podziękować swoim współpracownikom w Kurii Rzymskiej, odwołując się do tych wzruszających słów: „Drodzy przyjaciele, chciałbym podziękować wam wszystkim, i to nie tylko za ten tydzień, ale za minione osiem lat, w ciągu których nieśliście wraz ze mną, z wielką kompetencją, miłością, wiarą ciężar posługi Piotrowej”.

Umiłowany i czcigodny Następco Piotra, to my musimy Tobie podziękować za przykład jaki nam dałeś w ciągu tych ośmiu lat pontyfikatu. 19 kwietnia 2005 r. zostałeś włączony do długiego łańcucha Następców Apostoła Piotra a dziś, 28 lutego 2013 roku przygotowujesz się do opuszczenia nas, oczekując, że ster łodzi Piotrowej przejdzie w inne ręce. W ten sposób kontynuowana będzie ta sukcesja apostolska, którą Pan obiecał swemu Kościołowi Świętemu, aż do chwili, kiedy słychać będzie na ziemi głos anioła apokalipsy, który ogłosi: „Tempus non erit amplius … consummabitur mysterium Dei” (Ap 10, 6-7) „Już nie będzie zwłoki… misterium Boga się dokona”. Tak się zakończy historia Kościoła, wraz z historią świata, wraz z nadejściem nowego nieba i nowej ziemi.

Ojcze Święty, z głęboką miłością staraliśmy się towarzyszyć Tobie w Twojej drodze, przeżywając na nowo doświadczenie uczniów zmierzających do Emaus, którzy po przejściu długiej drogi z Jezusem mówili jeden do drugiego: „Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał” (Łk 24,32).

Tak, Ojcze Święty, wiedz, że pałało także nasze serce, gdy wraz z Tobą kroczyliśmy w ciągu minionych ośmiu lat. Dzisiaj chcemy jeszcze raz wyrazić naszą wdzięczność. Zgodnie powtarzamy typowe słowa Twojej ojczyzny: „Vergelt’s Gott” – Bóg zapłać!