Katedra Polowa WP: zakończył się remont jednego z trzech zabytkowych dzwonów

Zakończono prace konserwatorskie i remontowe jednego z trzech dzwonów znajdujących się w wieżach Katedry Polowej WP w Warszawie. W ciągu długich lat użytkowania dzwony uległy uszkodzeniu i wymagają natychmiastowej konserwacji i remontu, ponieważ utraciły pierwotne, czyste brzmienie. Uszkodzeniu uległ również napęd dzwonów, instalacja elektryczna i sterowniki.

Wyremontowany dzwon nosi imię MARIA i pochodzi z 1709 roku. – Prace remontowe i konserwatorskie dzwonu polegały na naprawie jarzma dzwonu, wymianie ośrubowania, naprawie jego serca, amortyzacji podestu oraz konserwacji stalowej konstrukcji zawieszenia dzwonu – poinformował ks. płk Robert Mokrzycki, proboszcz Katedry Polowej WP. – Dzwon został wyposażony w napęd krokowy i sterownik elektroniczny. Rozwiązanie to umożliwia regulację siły i tłumienia głosu, regulację asymetrii uderzeń, uruchomienie dzwonu przed wybiciem określonej godziny – podkreślił kapelan. Proboszcz Zapowiedział, że podobny remont czeka pozostałe dwa dzwony umieszczone w wieżach świątyni.

Nie jest to jedyny remont prowadzony obecnie w Katedrze Polowej. W podziemiach kończą się prace nad zaadoptowaniem ich na powstające Muzeum Ordynariatu Polowego tworzonego wspólnie z Muzeum Historii Miasta Stołecznego Warszawy. 2 maja 2010 roku Biskup Polowy WP Tadeusz Płoski będzie przewodniczył Mszy św., podczas której poświęcone zostaną i zaprezentowane odnowione organy.

Katedra Polowa Wojska Polskiego pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Warszawie pełni funkcję głównego kościoła garnizonowego w Polsce. Odprawiane są w niej nabożeństwa w intencji Ojczyzny i narodu podczas świąt i uroczystości państwowych. W miejscu dzisiejszej Katedry król Władysław IV wzniósł drewniany kościół ojców Pijarów pod wezwaniem św. Pryma i Felicjana, w 1651 umieszczono w nim przywieziony z Rzymu wizerunek Najświętszej Maryi Panny znany dziś jako Matka Boża Łaskawa Patronka Warszawy w kościele o.o. jezuitów przy ul. Świętojańskiej.

Kościół spłonął w czasie bitwy ze Szwedami o Warszawę w 1656. W 17 lipca 1701 dokonano konsekracji kościoła po odbudowie według projektu Józefa Fontany pod wezwaniem Matki Bożej Zwycięskiej i świętych Pryma i Felicjana.

Podczas zaborów kościół trafił w ręce Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej która w latach 1835-1837 dokonała adaptacji budynku do liturgii prawosławnej, m.in. dobudowano trzy dodatkowe wieże. Pijarska świątynia stała się katedrą prawosławną diecezji warszawskiej pod wezwaniem Najświętszej Trójcy.
W 1919 katedrę zwrócono Kościołowi rzymskokatolickiemu i podniesiono ją do godności Katedry Wojska Polskiego. W latach 1923-1927 przywrócono pierwotną barokową architekturę kościołowi wg projektu prof. Oskara Sosnowskiego. W okresie okupacji kościół należał do niemieckich katolików i ich duszpasterzy. Podczas Powstania Warszawskiego mieścił się w niej szpital polowy. Władze komunistyczne zlikwidowały ordynariat polowy toteż Katedra tylko z nazwy była „polowa”. Od 1992 kościół przy ul. Długiej na nowo stał się matką wszystkich polskich kościołów garnizonowych jako Katedra Polowa Wojska Polskiego pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.