Katowice: 25 lat kapłaństwa bp. Grzegorza Olszowskiego

W środę 13 maja 25. rocznicę przyjęcia święceń prezbiteratu obchodzi biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej Grzegorz Olszowski. Z tej okazji abp Wiktor Skworc odprawił mszę św. w intencji wszystkich kapłanów archidiecezji katowickiej, którzy w 1995 r. otrzymali sakrament święceń. Wówczas święcenia przyjęło 36 księży.

Abp Wiktor Skworc w homilii nawiązał do ewangelicznego obrazu krzewu winnego i latorośli traktując go jako obraz zjednoczenia uczniów (kapłanów) z Chrystusem.

Metropolita katowicki przypomniał, że zjednoczenie z Chrystusem Najwyższym Kapłanem jest warunkiem koniecznym każdego kapłańskiego działania. – Bez tej duchowej więzi z Chrystusem misja kapłana jest pozbawiona fundamentu. Bez niej, nasza aktywność jako kapłanów, staje się tylko ludzkim działaniem pozbawionym możliwości przynoszenia trwałego owocu – wskazywał w homilii.

Podkreślał, że kapłańskim zadaniem jako latorośli jest „trwać w jedności z winnym krzewem, którym jest Chrystus”. – Trwanie w winnym krzewie, którym jest Chrystus jest jednak rzeczywistością dynamiczną i oznacza pobieranie i działanie – wskazywał.

Arcybiskup podkreślał, że trwanie w Chrystusie, oznacza trwanie w „Jego miłości” (por. J 15,9), miłości, jaką On ma ku nam. – Latorośl, która nie trwa w winnym krzewie, usycha, nie przynosi owocu i zostaje wówczas odcięta i w ogień wyrzucona – nie nadaje się już do niczego – uświadamiał.

Metropolita zaznaczył, że nie chodzi jednak tylko o trwanie w stanie zapoczątkowanym na Chrzcie św., czy też u początku kapłańskiej drogi. Chodzi raczej o wzrastanie „ku Głowie” – upodabnianie się do Latorośli, czyli naszego Pana Jezusa Chrystusa; do stwierdzenie, żyję już nie ja, żyje we mnie Chrystus.

Ewangelię biskup nazwał „rodzajem obcinania zeschłych pędów”. – Ona uderza w chciwość – w mamonę i jej satelitów: ciało wraz z jego pożądliwościami – we wszystko to, co powoduje, że poświęcamy się bezużytecznym projektom i ziemskim pragnieniom. Asceza wzmacnia zdrowe siły i wartości duchowe; kieruje nas ku prawdziwym wartościom i ukazuje zło pseudo-wartości – przekonywał.

Zwracając się do kapłanów-jubilatów abp Skworc przypomniał, że tego dnia, przed 25 laty, stali się oni szczególną własnością Chrystusa, zostali niejako ponownie – jeszcze mocniej – „wszczepieni w Niego, jako Jego latorośle – powołane, aby wydać obfity owoc kapłańskiego życia”.

Jak przykład godny naśladowania wskazał postać świętego Brata Alberta, który służył Chrystusowi w ubogich. To patron dzisiejszych jubilatów. – Jestem przekonany, że po 25 latach posługi – żywicie te same pragnienia i naśladujcie brata Alberta niejako malując swoją posługą obraz Jezusa Chrystusa w myślach i sercach tych, do których zostaliście posłani jako prezbiterzy a jeden z was, jako biskup – mówił hierarcha.

Każdemu z księży dziękował „za stałą i ofiarną posługę Ludowi Bożemu”. – Wasza kapłańska praca to nieoceniony wkład w budowanie żywego Kościoła, w kształtowanie w sercach wiernych obrazu Zbawiciela – przekonywał. – Trwajcie w Nim! – dodał na koniec abp Skworc.