Katowice: w poniedziałek pogrzeb śp. abp. Szczepana Wesołego

Pogrzeb śp. abp. Szczepana Wesołego, długoletniego duszpasterza Polonii, odbędzie się w poniedziałek, 10 września br. o godz. 11.00 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla. Uroczystościom pogrzebowym będzie przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak. Po Mszy św. trumna z ciałem Zmarłego zostanie przeniesiona do grobowca biskupów w kościele świętych apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

Abp Szczepan Wesoły urodził się 16 października 1926 r. w Katowicach. Tuż przed wybuchem II wojny światowej opuścił wraz z rodziną Katowice i wyjechał do Jarosławia. W październiku 1943 r. skierowano go na roboty przymusowe do Niemiec, a w 1944 r., po przeszkoleniu wojskowym, wysłano na front zachodni na południe Francji. Wkrótce przedostał się na stronę aliancką i wraz z polskimi jednostkami uczestniczył w walkach z Niemcami w Algierii i we Włoszech jako radiotelegrafista w oddziałach łączności.

Po zakończeniu wojny kilka lat pracował jako pracownik fizyczny w Wielkiej Brytanii. W 1950 r. wstąpił do kolegium jezuickiego w Londynie. W latach 1951–1957 przygotowywał się do kapłaństwa w Rzymie; tam też w 1956 r. przyjął święcenia kapłańskie i został kapłanem diecezji katowickiej.

Po święceniach pracował przy polskich wydawnictwach związanych z Millenium Chrztu Polski i był duszpasterzem emigrantów polskich we Włoszech. W tym czasie podjął studia specjalistyczne na rzymskich uczelniach. W latach 1962–1965 kierował sekcją słowiańską Biura Prasowego Sekretariatu Soboru Watykańskiego II. W 1967 r. uzyskał doktorat z teologii i mianowano go kierownikiem Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Emigracyjnego w Rzymie.

Papież Paweł VI w 1968 r. ustanowił go biskupem pomocniczym archidiecezji gnieźnieńskiej z zadaniem wspomagania duszpasterstwa emigracyjnego. Sakrę biskupią przyjął z rąk prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. W latach 1980–2007 był rektorem rzymskiego kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Pełnił ponadto funkcje przewodniczącego Rady Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie i redaktora kwartalnika „Duszpasterz polski za granicą”.

W 2003 r. przeszedł na emeryturę. W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski był sekretarzem Komisji ds. Duszpasterstwa Emigracyjnego oraz członkiem Komisji Maryjnej i Komisji ds. Środków Społecznego Przekazu. Wchodził w skład Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych. Zwany „biskupem na walizkach”, także po przejściu na emeryturę, jak długo pozwalały mu siły i stan zdrowia, służył Polakom rozsianym po świecie jako ich pasterz, przyjaciel i nauczyciel. W 1996 r. przyznano mu honorowe obywatelstwo Katowic oraz wyróżniono go licznymi nagrodami honorowymi, kościelnymi i państwowymi, wśród nich Krzyżem Wielkim i Orderem Orła Białego.