Każde hospicjum jest uniwersytetem

11 lutego bp Stefan Regmunt odwiedził Hospicjum św. Kamila w Gorzowie, a także przewodniczył Mszy św. w miejscowym szpitalu. Msze św. połączone z sakramentem namaszczenia chorych odprawione zostały w całej diecezji.

– Każde hospicjum jest uniwersytetem, w którym uczymy się rozumieć cierpienie, uczymy spotykać się z ludźmi chorymi i jednocześnie uczymy się tej codziennej miłości okazywanej przez obecność i służbę chorym – powiedział bp Regmunt do chorych, personelu medycznego i wolontariuszy w hospicyjnej kaplicy.

Biskup podkreślił, że chorzy są skarbem Kościoła. – To w nich dostrzegamy cierpiące oblicze Jezusa Chrystusa. To właśnie przez nich Kościół staje się bogatszy, kiedy chorzy ofiarowują swoje cierpienie i swój codzienny krzyż w intencjach ważnych dla Kościołach – mówił i kontynuował: – Przybywając do tego hospicjum chcę uszanować tych wszystkich, którzy się znajdują tutaj i we wszystkich hospicjach i szpitalach. Chcę opleść modlitwa tych, którzy podejmują się trudnego zadania, aby towarzyszyć osobom dotkniętym chorobą i cierpieniem.

– Wszyscy od narodzin do śmierci zmierzamy do świętości. To jest nasze główne zadanie. Ale pielgrzymując po tej ziemi nie możemy być obojętni na tych, którzy doświadczyli tego utrudnienia aby samodzielnie iść ku Chrystusowi. Dlatego też chcemy, idąc z nimi, umacniać ich nadzieję – powiedział pasterz diecezji.

Dzień Chorego obchodzony był uroczyście w wielu miejscach naszej diecezji. Bp – snior Adam Dyczkowski odwiedził mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Tursku.

Z okazji XX światowego Dnia Chorego bp Regmunt, przewodniczący Krajowego Zespołu Duszpasterstwa Służby Zdrowia, wydał specjalną odezwę do diecezjan. Zachęcił w niej chorych do częstego korzystania z sakramentu pokuty. Wezwał także, by wierni nie bali się korzystać z sakramentu namaszczenia chorych. Sakrament ten nie powinien być rozumiany jako bezpośrednie przygotowanie do śmierci, ale „ma pomóc choremu powrócić do zdrowia, ma pomóc właściwie spojrzeć na przeżywane doświadczenie życiowe, jakim jest choroba i uzdolnić do ofiarowania swego cierpienia w intencji ludzi, którzy potrzebują Bożej pomocy”. Natomiast sakramentem, który wierny powinien przyjąć przed śmiercią jest Wiatyk, czyli Komunia św. rozumiana jako pokarm na drogę.