Kęty: 630. rocznica urodzin św. Jana Kantego

630. rocznica urodzin św. Jana Kantego była okazją do obchodów wydarzenia przez mieszkańców rodzinnego miasta patrona profesorów i akademików. W celebrowanie urodzin świętego zaangażowało się Bractwo św. Jana Kantego, które wspólnie z Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach zorganizowało specjalny spacer wzdłuż miejsc związanych z życiem najsłynniejszego kęczanina. Kilka dni wcześniej modlono się na uroczystej Mszy św.

Podczas spaceru śladami słynnego rodaka prelekcje wygłosili dyrektor kęckiego Muzeum Łukasz Gieruszczak i jego asystent Janusz Kudłacik. Krótka sobotnia wędrówka rozpoczęła się od stojącego na rynku pomnika św. Jana Kantego z 1851 roku – najbardziej rozpoznawalnego miejsca tego miasta nad Sołą. Uczestnicy pierwszego w historii takiego przedsięwzięcia odwiedzili następnie sale muzealne, gdzie zapoznali się z przedmiotami ze sztuki sakralnej związanymi z życiem słynnego profesora Akademii Krakowskiej. Podczas spaceru zatrzymano się pod pamiątkową tablicą na budynku Urzędu Miejskiego, a końcowym przystankiem był kościół wzniesiony w miejscu domu rodzinnego św. Jana.

Jak wyjaśnił proboszcz parafii śś. Małgorzaty i Katarzyny, w świątyni tej, która pięknieje z miesiąca na miesiąc, wciąż trwają prace konserwatorów.

Kilka dni wcześniej, 24 czerwca br., w dniu urodzin św. Jana Kantego modlono się w parafialnym kościele pod przewodnictwem dyrektora radia „Anioł Beskidów” ks. Piotra Bączka.

Głównym organizatorem uroczystości było Bractwo Świętego Jana Kantego, które powstało w Kętach w listopadzie ub. roku. Jego prezes Krystyna Kowalczyk przypomniała, że głównym zadaniem około 20 członków Bractwa jest szerzenie i wcielanie na co dzień w życie ideałów związanych z patronem Kęt.

Jan Kanty urodził się w Kętach w 1390 roku. Ukończył studia w Krakowie, następnie przyjął święcenia kapłańskie. Od 1421 przez osiem lat prowadził szkołę klasztorną u miechowskich bożogrobców. W 1429 zaczął wykładać na Akademii Krakowskiej, równocześnie studiując w niej teologię – magisterium otrzymał w 1443. W tym czasie został kanonikiem i kustoszem w Olkuszu. Kilkakrotnie pielgrzymował do Rzymu. Zmarł w opinii świętości w 1473 roku, w wigilię Bożego Narodzenia. Został beatyfikowany 27 września 1680 przez bł. Innocentego XI, a kanonizowany 16 lipca 1767 przez Klemensa XIII.

Słynął z umiłowania prawdy, obcowania z Pismem Świętym i słowem Bożym, z wielkiego miłosierdzia i dobroci wobec biednych i opuszczonych.