Kęty: klaryski od Wieczystej Adoracji dzielą się swym doświadczeniem kontemplacji Boga-Hostii

Uwielbianiu Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie mają pomóc modlitwy i rozważania zawarte książeczce, której autorkami są klauzurowe klaryski od Wieczystej Adoracji z Kęt. Pozycja pt. „Oddychajmy Jezusem” wspomaga jednocześnie dzieło odnowy zabytkowego obiektu, jedynego w Polsce sanktuarium Wieczystej Adoracji.

„Podjęłyśmy to wyzwanie, widząc w nim możliwość podzielenia się naszym charyzmatem i okazję do apostolstwa eucharystycznego w szerszym środowisku” – zaznaczyła s. Rafaela Rapacz OCPA, współautorka zamieszczonych w książeczce modlitw. „Pisałam te teksty z serca, dzieląc się – jak umiałam – moim doświadczeniem Boga-Hostii i moim sposobem okazywania Mu czci i miłości. Te rozważania rodziły się najpierw podczas mojej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem, a potem były przelewane na papier” – zwierzyła się klaryska, zaznaczając, że pomysł napisania krótkich rozmyślań-modlitw adoracyjnych podsunęła im Małgorzata Sękalska z Wydawnictwa M w Krakowie.

„Więź z Jezusem jest człowiekowi potrzebna jak powietrze, bez którego nie można oddychać, nie można żyć. My, siostry, dzień i noc trwamy na adoracji przed Eucharystycznym Barankiem, by oddychać Bogiem, by napełniać się Nim. Stąd tytuł tego zbiorku” – zauważyła.

S. Bonawentura Stawarz OCPA wytłumaczyła z kolei w rozmowie z KAI, że prezentowane teksty „zrodziły się z potrzeby dziękczynienia Bogu za to, że jest z nami, tak blisko, na wyciągnięcie ręki. Za to, że do końca nas umiłował i pozostał z nami w tym znaku konsekrowanego Chleba, ze zdumienia i zachwytu nad Jego pokorą” – dodała. „Prezentowane teksty są krótkie, aby pozostawić czas na ciszę, na osobiste spotkanie z Panem, bo to wtedy dokonuje się najważniejsze, jesteśmy dotykani przez Boga” – podkreślił s. Bonawentura.

Tekstom w książeczce, które można wykorzystać w czasie modlitwy w kościele i w domu, towarzyszą nastrojowe kolorowe fotografie dobrane tematycznie.

Zakon Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji (OCPA) powstał w połowie XIX w. we Francji. W 1866 r. do wspólnoty w Troyes wstąpiła Polka – Ludwika Morawska – Matka Maria od Krzyża. W 1871 r. przeszczepiła ona zakon Franciszkanek Najświętszego Sakramentu na ziemie polskie.

Do Kęt siostry przybyły w 1910 r., na prośbę istniejących tu wcześniej kapucynek, które nie mogąc otrzymać oficjalnego zatwierdzenia ze strony władz państwowych i kościelnych, zdecydowały się na inkorporację do innego, duchowo bliskiego im zgromadzenia. 6 lutego 1910 r. bp Anatol Nowak dokonał uroczystego wystawienia Najświętszego Sakramentu do kęckiego klasztoru. W 1999 r. bp Tadeusz Rakoczy ogłosił to miejsce lokalnym sanktuarium Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Prochy fundatorki kościoła i klasztoru kęckich klarysek, kandydatki na ołtarze Matki Marii od NSJ Łempickiej zostały złożone w kaplicy Męki Pańskiej przy kościele wybudowanym jej staraniem pod koniec XIX wieku. Każdego 24. dnia miesiąca odbywa się tam nabożeństwo w intencji jej beatyfikacji.