Kielce: cmentarz żydowski i Dom Modlitwy Zagajskiego tematem spaceru edukacyjnego

Spacer po kieleckim cmentarzu żydowskim oraz zwiedzanie Domu Modlitwy Herszla Zagajskiego to dwa wydarzenia, które proponuje Stowarzyszenie im. Jana Karskiego, jako formę upowszechniania wiedzy o żydowskich Kielcach, już w najbliższą niedzielę 5 listopada.

– Swoją wiedzą i pasją podzielą się Krzysztof Myśliński oraz Piotr Świerczyński – zapowiada Andrzej Białek, prezes stowarzyszenia.

Spacer po cmentarzu żydowskim w niedzielę 5 listopada rozpocznie się o godz. 13.00, przed bramą cmentarza żydowskiego w Kielcach (przy al. Na Stadion).

Cmentarz żydowski w Kielcach jest miejscem o bogatej historii i dużym znaczeniu kulturowym, które, jak przekonują organizatorzy, „warto poznać i docenić”. Podczas spaceru zainteresowani dowiedzą się o historii kieleckiej społeczności żydowskiej, o znaczeniu cmentarza w kulturze żydowskiej oraz o ważnych postaciach związanych z tym miejscem. To okazja, by poznać historię miasta Kielce i jej wielokulturowy charakter.

Zwiedzanie domu modlitwy Herszla Zagajskiego z Krzysztofem Myślińskim rozpocznie się o godz. 14.30, przed domem modlitwy przy ul. Dzikiej.

Dom modlitwy Herszla Zagajskiego, mieszczący się pierwotnie przy ul. Słowackiego 3 w Kielcach, stanowi ważny element dziedzictwa kulturalnego miasta. Został wzniesiony w 1922 r. z inicjatywy Herszla Zagajskiego, jednego z najważniejszych przedsiębiorców w historii Kielc.

Ten zabytkowy budynek jest jedynym zachowanym domem modlitwy w Kielcach i ma powierzchnię 54 metrów kwadratowych. Może pomieścić jednocześnie 80 osób. Miejsce to zostało odtworzone w skali 1:1 i przeniesione na ul. Dziką, w pobliżu cmentarza żydowskiego. Na jego ścianach znajdują się zachowane fragmenty oryginalnych, cennych polichromii, które zostały starannie odrestaurowane. Pozostałe malowidła zostały wiernie odtworzone.

Budynek, wzniesiony przy ul. Słowackiego przez wiele lat niszczał, a podczas odbudowy zachowano tylko najmniej zniszczone, niezagrzybione elementy. Na posadzce i przy wejściu na babiniec wykorzystano część oryginalnych cegieł. Balustrada i stalowe podpory z końca XIX wieku, na których opiera się babiniec, zostały przeniesione z ul. Słowackiego.