Kielce: czciciele Różańca z całej diecezji spotkają się w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej

Kilku tysięcy osób – czcicieli Różańca spodziewają się organizatorzy IX Diecezjalnej Pielgrzymki Róż Żywego Różańca, która pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego odbędzie się w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej Kieleckiej w sobotę 7 października.

Już od godz. 9.30 parafialne koła różańcowe będą zbierały się w bazylice katedralnej. Organizatorzy przewidują duże zgromadzenie – jest to zazwyczaj kilka tysięcy osób, gdyż koła różańcowe należą do najliczniejszych wspólnot w parafiach – w każdej z 304. parafii diecezji kieleckiej jest ich kilka bądź kilkanaście.

O godz. 10 przewidziana jest prezentacja grup i historia sanktuarium – na ten temat powie ks. dr Grzegorz Kaliszewski – Diecezjalny Moderator Róż Żywego Różańca.

Zostanie także omówiony dorobek, cele i plany Misyjnego Dzieła Diecezji Kieleckiej, które wpisuje się w charyzmat kół różańcowych. To zagadnienie przedstawi ks. Łukasz Zygmunt – Dyrektor Misyjnego Dzieła Diecezji Kieleckiej.

Z kolei konferencję pt. „Z Maryją – Matką Różańcową – niesiemy Chrystusa” powie ks. prałat Tomasz Rusiecki – Wikariusz Biskupi ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Modlitwa różańcowa zebranych w bazylice czcicieli różańca poprzedzi Msza św. pod przewodnictwem. ks. bp. Jana Piotrowskiego.

Zakończenie pielgrzymki przewidziane jest ok. godz. 13. Róże różańcowe z parafii diecezji kieleckiej spotykają się na diecezjalnej październikowej pielgrzymce od dziewięciu lat – zawsze w którymś z sanktuariów maryjnych. Odbyły się już takie pielgrzymki m.in. do Wiślicy, Smardzowice, Piotrkowic, Miechowa, Kielc.

„Żywy Różaniec” jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.

Modlitwa różańcowa, powszechnie znana i wielokrotnie polecana przez papieży, zyskała popularność dzięki wspólnotowej formie modlitwy, zainicjowanej przez sługę Bożą Paulinę Jaricot w Lyonie w 1826 r. Założone przez nią Stowarzyszenie Żywego Różańca zatwierdził papież Grzegorz XVI konstytucją Benedicentes Domino w 1832 r. W Polsce praktyka Żywego Różańca stała się znana już pod koniec XIX wieku.

Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II – 20 osób (ciągle jednak istnieją grupy modlące po 15 osób – według tradycyjnego układu różańca).