Kielce: parafia bł. Jerzego Matulewicza uczci swego patrona

Wykształcony w Kielcach, patronujący jedynej w mieście i w diecezji parafii – bł. Jerzy Matulewicz – patron Litwy, czczony w Polsce i na Litwie – 27 stycznia przypada wspomnienie błogosławionego, świętowane w parafii bł. Jerzego Matulewicza w Kielcach.

Uroczystości odpustowe w kieleckiej parafii na osiedlu Ślichowice zostały przeniesione na niedzielę 29 stycznia. Uroczysta suma pod przewodnictwem księdza biskupa będzie sprawowana o godzinie 11.30.
Ks. proboszcz Bogdan Pękacki wyjaśnia, że powstawanie parafii na osiedlu Ślichowice zbiegło się z ogłoszeniem bp. Matulewicza błogosławionym. – „Był to pierwszy błogosławiony związany z diecezją kielecką i ówczesny ordynariusz bp. Stanisław Szymecki uznał, że będzie on odpowiednim patronem dla nowej kieleckiej parafii. 8 grudnia 2011 r. obchodziliśmy 20 – lecie istnienia w duchu oddawania czci patronowi” – wyjaśnia ks. Pękacki.

27 dnia każdego miesiąca – w dzień śmierci bł. Matulewicza – jest modlitwa w intencji rodzin za jego wstawiennictwem. Kilka lat temu parafianie odbyli pielgrzymkę jego śladami, odwiedzając m.in. Wilno, Kowno, Mariampol – tam parafia pozyskała relikwie drugiego stopnia (fragmenty ubrania, trumienki). Utrzymywany jest kontakt z siostrami ze zgromadzeń, które powołał (m.in. z Warszawy, okolic Skarżyska – Kamiennej) oraz współpraca z marianami, którzy prowadzą przygotowania do kanonizacji. W kościele parafialnym na Ślichowicach jest portret patrona, namalowany przez współczesnego kieleckiego artystę Jana Szołę.

Jerzy Matulewicz, właściwie Jurgis Matulaitis, urodził się w 13 kwietnia 1871 r. w Luginie k. Mariampola, w litewskiej wielodzietnej rodzinie. Z inicjatywy m.in. stryja kształcił się w Kielcach, tam też ukończył seminarium i został wyświęcony jako ksiądz diecezjalny. Krótko pracował jako wikariusz w kieleckich parafiach, a przez 2 lata – jako wykładowca łaciny i prawa kanonicznego w kieleckim seminarium (od 1902 r.), które opuścił wskutek represji carskich i konieczności leczenia w Warszawie gruźlicy kości. Specjalizował się w katolickiej nauce społecznej.

W 1909 r. złożył śluby zakonne, a w 2 lata później jako generał stanął na czele odradzającego się Zgromadzenia Marianów, które dzięki jego pracy odbudowało swoje struktury po kasacie przez władze carskie po powstaniu styczniowym. W 1918 r. wyjechał na Litwę i zbudował dom zakonny w Mariampolu – odtąd miasto stało się ośrodkiem działalności marianów na Litwie, Białorusi i w Polsce. Założył Zgromadzenie Sióstr Ubogich Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a potem Zgromadzenie Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii.

8 grudnia 1918 r. odbył się jego uroczysty ingres w wileńskiej katedrze, w obecności przedstawicieli rządu polskiego z udziałem licznych delegacji, w tym litewskiej. Czasy jego rządów zapisały się poprawą uniwersyteckiego wykształcenia księży, czasochłonnym wizytowaniem parafii (z których wiele nie widziało biskupa od czasów powstania styczniowego), odnową zakonów, szczególnie odrodzonych marianów.
Pius XI mianował bp. Matulewicza tytularnym arcybiskupem adulitańskim i powierzył mu stanowisko wizytatora apostolskiego na Litwie. Abp Matulewicz otworzył w Rzymie dom generalny marianów i międzynarodowe kolegium dla zakonników. Jako generał swego zakonu dwukrotnie odbywał podróże do Ameryki.
Pod koniec życia abp Matulewicz dzięki swojej popularności w Polsce i na Litwie przyczynił się do poprawy stosunków Litwy z Watykanem, organizując nową prowincję kościelną i przygotowując dokumentację oraz warunki do zawarcia konkordatu. Zmarł w Kownie 27 stycznia 1927 r.

28 czerwca 1987 r. abp Jerzy Matulewicz został beatyfikowany przez Jana Pawła II.
Kościół katolicki na Litwie ogłosił rok 2012 Rokiem Błogosławionego Jerzego Matulewicza.