Kielce: peregrynacja relikwii bł. Bartolo Longo

Mszą św. w kieleckiej bazylice pod przewodnictwem bp. Jana Piotrowskiego rozpoczęła się diecezjalna peregrynacja relikwii oraz ikony bł. Bartolo Longo – apostoła różańca, żyjącego na przełomie XIX i XX wieku w Pompejach koło Neapolu. Głównym celem tej pielgrzymki jest przybliżenie wiernym duchowości i osoby błogosławionego, którego beatyfikował św. Jan Paweł II.

Na początku Mszy św. ks. prałat Stanisława Słowik przypomniał dzieje i charyzmat apostolski bł. Bartolo Longo oraz jego związki z Zakonem Grobu Bożego w Jerozolimie, którego przedstawiciele – damy i kawalerowie, uczestniczyli w Eucharystii.

W homilii bp Piotrowski także przywołał postać błogosławionego, która jest wskazówką w „odczytaniu piękna ludzkiego powołania” oraz zachęcił do głębszej refleksji nad tym powszechnym powołaniem do świętości wszystkich ochrzczonych. – Droga ku Bogu jest zawsze otwarta, nikt nie czeka tak cierpliwie na człowieka, jak Bóg (..). To Bóg leczy złamanych na duchu i przewiązuje rany – przypominał bp Piotrowski, przywołując dzieje Hioba i Szawła z Tarsu, przeistoczonego w Pawła. Św. Paweł doskonale wiedział, że „Ewangelia to nie „coś”, ale osoba Jezusa Chrystusa”.

– Ewangelia życia jest dla wszystkich, ale trzeba ją przyjąć, aby nią kształtować swoje życie tak, jak tego chce Bóg, który jest miłością. Tę miłość odkrył wychodzący z głębokich nurtów sekty satanistycznej Bartolo Longo (…). Jako młody kapłan byłem w 1981 roku w Pompejach, ale ani mnie, ani żadnemu z moich towarzyszy nie było dane spotkać obecnego tu dziś w relikwiach błogosławionego – mówił biskup kielecki.

– Święci idą tam, gdzie chcą; ja nie doszedłem do niego w Pompejach, ale on przyszedł do czcigodnej i wiekowej katedry kieleckiej – dodał biskup.
Podkreślił także, że bł. Bartolo Longo otworzył przed wieloma ludźmi „perspektywę nadziei – powrotu do Boga”, którą umożliwia modlitwa różańcowa.

Bł. Bartolo Longo (bł. Bartłomiej Longo), były uczeń pijarski i doktor prawa, żył w latach 1841 – 1926. Po okresie burzliwej młodości, zasłużył się poprzez krzewienie dzieł miłosierdzia oraz upowszechnianie modlitwy różańcowej.

Czytaj także: Ludzie z Góry Tabor

Jest założycielem słynnego sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Pompejach. Był wielkim czcicielem Maryi – rozpowszechniał Jej chwałę i głosił Jej cuda. Błogosławiony to także jedyny świecki członek w historii Zakonu Bożogrobców, który został beatyfikowany. Nawrócił się do Boga na wzór św. Pawła, po burzliwym okresie wystąpień antyklerykalnych oraz fascynacji spirytyzmem.

Był zaangażowany w pomoc chorym w szpitalu, działał też na polu religijnym, został tercjarzem dominikańskim i przyjął imię Brat Różaniec.

13 listopada 1875 r. sprowadził do Pompejów do podupadłej parafii wizerunek Matki Bożej Różańcowej. Na polecenie biskupa diecezji Nola, ks. Giuseppe Formisano, zaczął zbierać fundusze na budowę kościółka dla ubogich mieszkańców Pompejów, co zrealizował w ciągu 20 lat. Powstały także domy wychowawcze dla dzieci więźniów, sierot, szkoły, warsztaty, drukarnia i liczne miejsca pracy dla okolicznych mieszkańców. Po kilkudziesięciu latach pracy, wskutek oskarżeń o defraudacje i szkody społeczne, jakie niesłusznie wysuwali dawni przyjaciele-antyklerykałowie, Longo wycofał się z tej działalności. Po latach, zrehabilitowany, jako sędziwy starzec powrócił do Pompejów, gdzie zmarł w opinii świętości.

Abp Salvatore Pennacchio – Nuncjusz Apostolski w Polsce, wprowadził relikwie błogosławionego do sanktuarium Grobu Bożego w Miechowie 24 sierpnia 2017 r. Sanktuarium jest polską siedzibą bożogrobców.
Relikwie nawiedzą kilka parafii kieleckich, m.in. św. Jadwigi Królowej, Ducha Świętego, św. Wojciecha, św. Stanisława oraz Zespół Szkół Katolickich Diecezji Kieleckiej. Będą także w Kostomłotach, w Miechowie oraz parafiach dekanatu miechowskiego.