Kim jest o. Hejmo

Po ujawnieniu przez IPN, że długoletni duszpasterz polskich pielgrzymów w Rzymie był tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa PRL, przypominamy życiorys o. Konrada Hejmo.

*O. Konrad Stanisław Hejmo* urodził się 6 kwietnia 1936 r. we wsi Kostrza koło Limanowej w wielodzietnej rodzinie rolniczej. Był jednym z dziewięciorga dzieci.
Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Studium Generale Ojców Dominikanów w Krakowie w latach 1954-61. Kontynuował studia w Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego w Warszawie (1962-63) i na Wydziale Nauk Społecznych KUL (1965-67). Jest magistrem nauk społecznych.
Do zakonu dominikanów wstąpił w 1952 r. Siedem lat później złożył śluby wieczyste. 15 czerwca 1961 r. przyjął w Krakowie święcenia kapłańskie z rąk biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej Juliana Groblickiego.
Na początku lat 60. z inspiracji ks. Franciszka Blachnickiego zainicjował Apostolat Różańcowy w polskiej prowincji dominikanów. Przez 10 lat (1964-74) był duszpasterzem akademickim w Poznaniu, współpracował przy pierwszych Sacrosongach. W 1973 r. był współtwórcą i został redaktorem dominikańskiego miesięcznika „W Drodze”. W 1979 r. został zatrudniony w Biurze Prasowym Episkopatu Polski. Podczas pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny był łącznikiem między biskupami i dziennikarzami.
W październiku 1979 r. został wysłany przez kard. Stefana Wyszyńskiego do Rzymu do pracy w Radiu Watykańskim. Jednak dyrektor papieskiej rozgłośni nie wyraził zgody na jego zatrudnienie. Został więc wicedyrektorem Delegatury Biura Prasowego Episkopatu Polski w Rzymie.
W latach 80. organizował zakwaterowanie i opiekę duszpasterska dla polskich emigrantów. Opiekował się ok. 30 ośrodkami dla polskich uchodźców. Zaczął też pracę w miesięczniku „Kronika Rzymska”, którego został redaktorem naczelnym.
W 1984 r. o. Hejmo został mianowany dyrektorem Duszpasterskiego Ośrodka dla Pielgrzymów Polskich „Corda Cordi”, który przez wiele lat mieścił się tuż obok placu św. Piotra, i duszpasterzem pielgrzymów przybywających do Ojca Świętego. To on wprowadzał polskie grupy na audiencje i Msze z Janem Pawłem II. W 2000 r. był współpracownikiem Komitetu Wielkiego Jubileuszu.
Dewizą życiową o. Hejmo jest „służba ludowi Bożemu”. Na obrazku prymicyjnym napisał: „Posłał mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie, abym uciśnionych odsyłał wolnymi”.
Jest autorem wielu artykułów na łamach prasy katolickiej w Polsce, w ostatnich latach był też obecny na falach Radia Maryja.
Jak sam pisał w ankiecie do wydanego w 1999 r. przez KAI leksykonu „Kto jest kim w Kościele”, jego ulubionym zajęciem było „uważne śledzenie życia i nauczania Ojca Świętego Jana Pawła II i życia Kościoła”. Przyznawał też, że „od grudnia 1984 nie opuścił ani jednej audiencji generalnej ani specjalnej Jana Pawła II”.