Klasztor bernardynów w Radomiu – Pomnikiem Historii?

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wystąpiło do prezydenta Polski Andrzeja Dudy z wnioskiem o uznanie za pomnik historii zespół klasztorny ojców Bernardynów w Radomiu. Starania zakonników, którzy opiekują się najcenniejszym zabytkiem w mieście, by wpisać go na prestiżową listę Pomnik Historii, trwały od pięciu lat.

Kancelaria Prezydenta RP poinformowała, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Gliński wystąpił do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy z wnioskiem o uznanie za pomnik historii zespołu klasztornego Bernardynów w Radomiu. Wniosek złożony przez gwardiana klasztoru ojców bernardynów o. Stanisława Górkę został zaopiniowany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa, a następnie zaopiniowany przez Radę Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

– Po dokonaniu analizy wniosku skierowanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Kancelaria Prezydenta RP przygotowała stosowny projekt rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w tej sprawie. Obecnie projekt ten jest w trakcie ostatecznych uzgodnień redakcyjno-legislacyjnych z Rządowym Centrum Legislacji. Po ich zakończeniu rozporządzenie zostanie przekazane do kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów, a następnie zostanie przedłożone do podpisu Prezydenta RP – poinformowała Radio Plus Radom Kancelaria Prezydenta RP.

Służby prezydenta przypomniały, że ustanowienie pomnika historii następuje w drodze rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wydanego na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

Klasztor ojców bernardynów to najcenniejszy zabytek Radomia. Powstał z fundacji króla Kazimierza Jagiellończyka w 1468 r., pierwotnie zlokalizowany za murami miasta, przy dawnym trakcie lubelskim. Zespół tworzą gotycki jednonawowy kościół z wieżą przy prezbiterium oraz przylegający do niego klasztor o trzech skrzydłach otaczających wirydarz z krużgankami i dostawiony budynek gospodarczy, tzw. piekarnik.

Kompleks wybudowano w latach 1468–1516. W latach 1911–1914 przeprowadzono rozbudowę kościoła według projektów architekta Stefana Szyllera.

W ostatnich latach zostały w nim przeprowadzone gruntowne prace remontowo-konserwatorskie. Udało się wypiaskować cegły, usunięto betonowe przemurowywania, uzupełniono ubytki w ścianach oraz odsłonięto okiennice, które w XIX wieku zostały zamurowane. Wymieniono część więźby dachowej i dachówki. Udało się także wyremontować gotycki piekarnik klasztorny – jedyny tego typu obiekt w Polsce.

Fot. Wikipedia