Klauzula o obronie życia do umowy akcesyjnej

Projekt klauzuli przygotowany przez Polską Federację Ruchów Obrony Życia do umowy o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej.

Strony wyrażają zgodę na dołączenie poniższych postanowień do treści umowy o przystąpieniu Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej:
Jakiekolwiek przepisy obowiązujące na terenie Unii Europejskiej jako przepisy europejskiego prawa wspólnotowego, a zwłaszcza Traktat ustanawiający Wspólnoty Europejskie i Traktat o Unii Europejskiej, a także przepisy modyfikujące lub uzupełniające powyższe przepisy nie mogą wyłączać stosowania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej art. 18, art. 30, art. 38, art. 39 i art. 48 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, jak również art. 150, art. 151, art. 152, art. 153 i art. 154 ustawy Kodeks karny.

Rzeczpospolita Polska nie będzie zobowiązana do uczestniczenia w finansowaniu działań sprzecznych z art. 18, art. 30, art. 38, art. 39 i art. 48 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, jak również z art. 150, art. 151, art. 152, art. 153 i art. 154 ustawy Kodeks karny, niezależnie od ich miejsca.

W razie późniejszych zmian w polskim systemie prawnym, dotyczących treści przepisów art. 18, art. 30, art. 38, art. 39 i art. 48 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, art. 150, art. 151, art. 152, art. 153 i art. 154 ustawy Kodeks karny, Strony, z inicjatywy Rzeczpospolitej Polskiej, są zobowiązane do wprowadzenia odpowiednich zmian w treści niniejszych postanowień.

Treść artykułów, do których odnosi się niniejszy protokół:

*Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej *

Art. 18.
Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczpospolitej Polskiej.

Art. 30.
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.

Art. 38.
Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia.

Art. 39.
Nikt nie może być poddanym eksperymentom naukowym, w tym medycznym, bez dobrowolnie wyrażonej zgody.

Art. 48.
Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.
Ograniczenie lub pozbawienie praw rodzicielskich może nastąpić tylko w przypadkach określonych w ustawie i tylko na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.

*Kodeks Karny Rzeczpospolitej Polskiej *

Art. 150.
§ 1. Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. W wyjątkowych wypadkach sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzania.

Art. 151.
Kto namawia lub przed udzieleniem pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 152.
§ 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerywaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.
§ 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub § 2, gdy dziecko poczęte osiągnie zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Art. 153.
§ 1. Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza kobietę ciężarną do przerywania ciąży, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 154.
§ 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w Art. 152. § 1 lub § 2 jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w Art. 152. § 3 lub Art. 153. jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12.