Kościół potrzebuje świadectwa świeckich

Na rolę świadectwa katolików świeckich w kształtowaniu życia społecznego swej ojczyzny, w obliczu poważnych problemów Kościoła, zwrócił uwagę papież podczas spotkania z katolikami zaangażowanymi w Kościele i społeczeństwie.

Salę Koncertową we Fryburgu Bryzgowijskim wypełniła muzyka ulubionego kompozytora Benedykta XVI – Wolfganga Amadeusza Mozarta.

Witając Ojca Świętego miejscowy arcybiskup Robert Zollitsch zaznaczył, że w spotkaniu tym uczestniczą wierni nie tylko z jego archidiecezji, ale z całych Niemiec: przedstawiciele świata nauki, kultury, gospodarki, mediów, pracodawcy i przedsiębiorcy, a także politycy. Obok nich w Sali Koncertowej zebrali się ludzie Kościoła, różnych dziedzin duszpasterstwa, stowarzyszeń katolickich i Caritas oraz uczestnicy rozpoczętego w lipcu br. w Mannheim dialogu o stanie Kościoła. Hierarcha podkreślił zaangażowanie tych osób w budowanie społeczeństwa sprawiedliwszego i bardziej solidarnego. Zaznaczył, że choć Benedykt XVI pokreślił już podczas obecnej pielgrzymki znaczenie wiary w życiu społeczeństwa niemieckiego, to jednak poprosił go, by wskazał na rolę więzi z Bogiem w kształtowaniu życia swej ojczyzny.

Przeczytaj pełny tekst przemówienia »

W swoim wystąpieniu papież podkreślił, że odnowa w Kościele zaczyna się od osobistego nawrócenia każdego chrześcijanina. Także we wspólnocie musi on ciągle na nowo sprawdzać wierność swemu posłannictwu, która wymaga z kolei w pewnym stopniu odcięcia się od świata. „Kościół znajduje swój sens wyłącznie w tym, że jest narzędziem odkupienia, przenikania świata słowem Bożym i przekształcania świata, wprowadzając go w jedność miłości z Bogiem” – stwierdził.

Jednocześnie przestrzegł przed pokusą dostosowywania się Kościoła do kryteriów świata i przywiązywania większej wagi do organizacji i instytucjonalizacji niż do swego powołania do otwartości. „Aby odpowiedzieć na swą autentyczną misję, Kościół musi stale na nowo podejmować wysiłek odcinania się od «światowości» świata” – zaznaczył.

Ojciec Święty zauważył, że w pewnym sensie historia przychodzi Kościołowi z pomocą przez różne epoki zeświecczenia, które przyczyniły się w zasadniczy sposób do jego oczyszczenia i reformy wewnętrznej. Okresy laicyzacji oznaczały za każdym razem głębokie wyzwolenie Kościoła z różnych form doczesności: pozbywał się on swego bogactwa ziemskiego i z powrotem przyjmował w pełni swe ziemskie ubóstwo. „Kościół, kiedy jest uwolniony od swych obciążeń materialnych i politycznych, może skuteczniej i prawdziwie po chrześcijańsku dotrzeć do całego świata, może naprawdę otwierać się na świat” – powiedział papież.

Zaznaczył następnie, że wiara chrześcijańska jest w pewnym sensie skandalem. „Ten skandal, którego nie można usunąć, jeśli nie chce się obalić chrześcijaństwa, został niestety odsunięty w cień w ostatnim czasie przez inne bolesne skandale głosicieli wiary. Tworzy się groźna sytuacja, gdy owe skandale zajmują miejsce pierwotnego skandalonu Krzyża i w ten sposób czynią go nie do przyjęcia, to znaczy, gdy ukrywają prawdziwe wymogi chrześcijańskie za niegodnością jego głosicieli” – podkreślił.

W tym kontekście zwrócił uwagę na znaczenie posługi charytatywnej Kościoła, wypływającej z wiary i ścisłej więzi z Bogiem. Zachęcił wiernych do świadczenia słowem i czynem o prymacie miłości Bożej. „Przeżywajmy jako jednostki i jako wspólnota Kościoła prostotę wielkiej miłości, która w świecie jest czymś zarazem najprostszym i najtrudniejszym, jako że wymaga ni mniej ni więcej jak tylko daru z samego siebie” – zaapelował do swych rodaków Ojciec Święty.

Po jego przemówieniu raz jeszcze zabrzmiała muzyka Mozarta. Po modlitwie Ojcze Nasz Benedykt XVI udzielił zgromadzonym błogosławieństwa. Podziękował też wykonawcom, przywitał się z premierem Badenii-Wirtembergii i innymi osobistościami społeczności katolickiej Niemiec, a także z przedstawicielami innych wyznań chrześcijańskich.