Kościół radomski żegna biskupa Edwarda Materskiego

Kościół radomski żegna pierwszego swego ordynariusza, biskupa Edwarda Materskiego – bohatera Powstania Warszawskiego, wybitnego katechetę, budowniczego Wyższego Seminarium Duchownego. Zmarł on 24 marca w wieku 89 lat.

Mszę świętą żałobną przed radomską katedrą celebrował abp Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce. W koncelebrze uczestniczyli: abp Zygmunt Zimowski z Watykanu, abp Wacław Depo, metropolita częstochowski oraz biskupi: Adam Odzimek i Stefan Siczek z Radomia, Piotr Skucha z Kielc i Edward Białogłowski z Rzeszowa.

Biskup radomski Henryk Tomasik witając zebranych przypomniał kilka dat związanych z osobą pierwszego ordynariusza radomskiego. Wspomniał dzień 28 marca 1981 roku kiedy to Jan Paweł II mianował biskupa Materskiego ordynariuszem sandomierskim. Przypomniał również dzień 11 kwietnia 1981 roku, kiedy odbył ingres do katedry sandomierskiej. – Następnego dnia, w Niedzielę Palmową sprawował Mszę świętą przed katedrą w Radomiu. Bp Walenty Wójcik powiedział wówczas, że „katolicki Radom przywiązany od tysiąca lat do wiary ojców wita swego arcypasterza otwartym sercem i zgromadzony wokół kościoła mariackiego prosi o błogosławieństwo”. – Dzisiaj także 28 marca 2012 roku dokonuje się już inny ingres biskupa Edwarda. Ale to jest ten sam katolicki Radom, są przedstawiciele diecezji zjednoczeni w modlitwie o wieczne szczęście swego pasterza, pierwszego biskupa radomskiego – mówił biskup Tomasik, witając liczną delegację z Chmielnika, gdzie – jak powiedział biskup – „młody ksiądz Edward objawił swoją gorliwość duszpasterską i doświadczył represji ze strony władz stalinowskich”. Ordynariusz radomski nawiązał do słynnego strajku dzieci, który był odpowiedzią na zwolnienie z pracy ks. Edwarda Materskiego. W 1951 roku ówczesne władze zarzuciły ks. Materskiemu prowadzenie wrogiej działalności przeciw rządowi i tym samym zakazały młodemu wikariuszowi nauki religii w szkole w Chmielniku.

Homilię wygłosił abp Wacław Depo. – Zanosimy dzisiaj naszą modlitwę, kiedy dzisiaj w Polsce, znowu zdajemy się tracić pamięć do wszelkich odniesień, do Boga, jako źródła życia. Wiemy, że ta dzisiaj zaproponowana duchowa apostazja jest zdradą, prowadzącą do bezdomności. A Kościół w tym roku postawił sobie to zadanie – „Być domem”. Bez Chrystusa będziemy rozrzuceni po świecie i bez domu i bez przyszłości. Tutaj rozumiemy za Benedyktem XVI, po jego podróżach do Meksyku i Kubie, że nie chodzi o jakieś słowa wypowiadane przez kogokolwiek, ale słuchanie samego Jezusa i wypełnianie Jego słów. Bo nie przegra ten, kto wszystko postawi na miłość ukrzyżowaną i zmartwychwstałą Wcielonego Słowa. A przecież wyrazem tej wiary i wierności Bogu i Ojczyźnie była, księże biskupie Edwardzie, twoja ufna modlitwa za Polskę i robotników na skrzyżowaniu ulic – mówił arcybiskup Depo, nawiązując do robotniczego protestu w czerwcu 1976 roku.

W dalszej części homilii abp Depo wspomniał kolejne wydarzenia związane z biskupem Materskim: wizytę Jana Pawła II w Radomiu, pobyt w szpitalu w Monachium, gdzie bp Materski przeszedł operację serca, koronację obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej w sanktuarium w Skarżysku-Kamiennej, które jest jedyną kopią wileńskiej Ostrej Bramy w Polsce. – Zbieramy te wszystkie godziny i składamy je wobec Boga, dziękując za modlitwę ludzi. Dziękujemy ci za posługę wśród ludzi, zwłaszcza wobec grona katechetów. Zdumiewamy się tajemnicą działania łaski Boga w twoim sercu i tego prostego twojego zawierzenia Bogu za pośrednictwem Matki Bożej. Dziękujemy za odwagę pasterzowania, trudne wybory w kierunku wspólnego dobra i odpowiedzialności – zakończył abp Wacław Depo.

Po zakończeniu liturgii przemówił abp Zygmunt Zimowski z Watykanu, biskup-senior diecezji radomskiej. – Jestem tutaj z potrzeby serca. To była piękna współpraca, pełna wzajemnego szacunku i troski – mówił abp Zimowski wspominając swoją siedmioletnią posługę w diecezji radomskiej. Podkreślił też, że biskupa Materskiego charakteryzowała wierność Chrystusowi, Matce Bożej, Kościołowi, narodowi i samemu sobie. – Jego misją była służba w budowaniu Chrystusowego Kościoła. Uczył się tego od bł. Jana Pawła II – zwrócił uwagę hierarcha watykański. – Zawsze był wierny swoim zasadom. Pragnę ci podziękować, że w ciągu 7 lat w diecezji radomskiej mogłem się uczyć się tej wierności i odpowiedzialności za Kościół – zakończył abp Zimowski.

Słowa podziękowania wypowiedział także prezydent Skarżyska-Kamiennej Roman Wojcieszek. To właśnie w tym mieście znajduje się sanktuarium maryjne, wzorowane na wileńskiej Ostrej Bramie. Prezydent Wojcieszek przypomniał starania biskupa Materskiego, aby Matka Boża Ostrobramska została patronką miasta. – Rozwój duchowy miasta to zasługa biskupa Materskiego, który wspierał również internowanych w czasie stanu wojennego – powiedział prezydent Skarżyska-Kamiennej – miasta, którego honorowym obywatelem jest właśnie zmarły pierwszy ordynariusz radomski.

Burmistrz Chmielnika Jarosław Zatorski zwrócił uwagę, że bp Materski jako młody wikary potrafił zdobyć serca mieszkańców. – Odwiedzał ludzi bez zapowiedzi, jego pokój był miejscem różnych spotkań. Był wymagający, ale i wyrozumiały. Był kapelanem w szpitalu i moderatorem sportu. Był autorytetem w Chmielniku. Władze komunistyczne nie mogły tego znieść. Dawał świadectwo jedności – mówił burmistrz Zatorski.

Na zakończenie głos zabrał ks. Sylwester Jaśkiewicz, dyrektor wydziału katechetycznego, którego opiekunem był bp Materski. Podkreślił, że życie biskupa Materskiego było jedną lekcją katechezy. – Byłeś, jesteś i pozostaniesz wzorem niestrudzonego katechety, orędownikiem spraw i problemów wszystkich katechizujących, odpowiedzialnych za dzieło katechezy. Wniosłeś nieoceniony wkład w katechezę w Polsce – powiedział ks. Jaśkiewicz.

Jutro Mszy św. pogrzebowej o godzinie 11.00 będzie przewodniczył kardynał Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski. Homilię wygłosi abp Józef Michalik, przewodniczący KEP. Po liturgii z katedry wyruszy kondukt żałobny na zabytkowy cmentarz przy ulicy Limanowskiego, gdzie zostanie pochowany biskup Edward Materski.