Kościół Starokatolicki Mariawitów ma nowego biskupa naczelnego

Kapłan Jarosław M. Jan Opala, proboszcz parafii w Mińsku Mazowieckim, został konsekrowany na biskupa naczelnego oraz biskupa diecezji warszawsko-płockiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów. Konsekracja biskupia miała miejsce w Świątyni Miłosierdzia i Miłości w Płocku.

Nowy zwierzchnik Kościoła Starokatolickiego Mariawitów sakrę biskupią przyjął w płockiej Świątyni Miłosierdzia i miłości z rąk biskupa M. Ludwika Jabłońskiego (od lutego br. pełnił obowiązki biskupa naczelnego). Współkonsekratorami byli dwaj poprzedni biskupi naczelni: M. Włodzimierz Jaworski i M. Karol Babi oraz M. Bernard Kubicki.

Biskup Jarosław M. Jan Opala, nowy biskup naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów zaznaczył, że zaczyna się dla niego czas wytężonej pracy: – Postaram się podołać obowiązkom i nie zawieść ani Boga, ani was. Czuję, że mogę na was liczyć, ponieważ wasze serca biją miłością do Boga i Dzieła Wielkiego Miłosierdzia. Mam nadzieję, że Pan utajony w Najświętszym Sakramencie pobłogosławi mi w pracy dla Kościoła, że znajdę pomoc Matki Bożej Nieustającej Pomocy, będę też prosił Mateczkę o wstawiennictwo za mną przed tronem Bożym – powiedział nowy biskup mariawicki.

Bp Opala poprosił wiernych o współpracę. Stwierdził, że Kościół to wspólnota ludzi miłujących Chrystusa, to trzoda potrzebująca pasterzy, którzy ich prowadzą do Tego, który jest „drogą, prawdą i życiem”. Podkreślił, że „wspólne działanie pozwala myśleć o dobrej przyszłości, a za nią są odpowiedzialni i pasterze, i owce”.

List gratulacyjny dla nowego zwierzchnika Kościoła Starokatolickiego Mariawitów przesłał biskup płocki Szymon Stułkowski: „Niech podejmowane dzieła dobrze służą ludziom i przyczyniają się do ich wzrostu duchowego. Wyrażam też nadzieję na kontynuowanie przez nasze Kościoły spotkań i modlitw o charakterze ekumenicznym – zwłaszcza w Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan. Niech w ten sposób, ale także w zwykłe codziennej współpracy w ważnych sprawach, wypełnia się Chrystusowe wezwanie, skierowane do wszystkich chrześcijan: «Aby wszyscy stanowili jedno (por. J 17,21)»”.

Gratulacje nowemu biskupowi składali goście między innymi z płockich Kościołów chrześcijańskich, na przykład ks. mitrat Eliasz Tarasiewicz, proboszcz parafii prawosławnej w Płocku. Słowa życzeń przekazał również ks. kan. dr Włodzimierz Piętka, referent ds. ekumenii w diecezji płockiej.

W liturgii uczestniczyli przedstawiciele bratnich Kościołów z Płocka i z Polski oraz reprezentanci Polskiej Rady Ekumenicznej. Byli też przedstawiciele Raszewa koło Wyszogrodu (w diecezji płockiej) – rodzinnej parafii nowego biskupa. Gościem konsekracji był też ks. prał. Jerzy Mackiewicz, proboszcz rzymskokatolickiej parafii pw. Najświętszej Maryi Panny w Mińsku Mazowieckim. W tym mieście przyszły mariawicki biskup był proboszczem od roku 2000.

Wyboru nowego biskupa naczelnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów – Jarosława M. Jana Opali – dokonała Kapituła Generalna tegoż Kościoła. Pochodzi on z parafii Raszewo koło Wyszogrodu. Urodził się w 1967 r., w 1990 r. został wyświęcony na kapłana. Następnie pracował w mariawickich parafiach w Piasecznie i Lesznie, zaś od 2000 r. był proboszczem w Mińsku Mazowieckim. Był jednym z uczestników styczniowych spotkań ekumenicznych w Płocku, z udziałem wszystkich Kościołów chrześcijańskich działających w tym mieście. Na urzędzie biskupa naczelnego i biskupa warszawsko-płockiego zastąpił bp. Marka M. Karola Babiego.

***
Kościół Starokatolicki Mariawitów prawnie działa na terenie Polski i Francji. Według danych GUS z 2019 r. liczył on 22 tys. 691 wyznawców w 36 parafiach. Siedzibą władz tego Kościoła jest Płock, gdzie rezyduje biskup naczelny. Administracyjnie dzieli się na trzy diecezje: warszawsko-płocką, lubelsko-podlaską i śląsko-łódzką. Ma 44 świątynie.

Kościół Starokatolicki Mariawitów jest jednym z siedmiu Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej (PRE). Biskup naczelny Kościoła jako jego zwierzchnik z urzędu wchodzi w skład prezydium PRE.

Mariawityzm wyodrębnił się z polskiego Kościoła rzymskokatolickiego w 1906 r. Powodem secesji było niezaakceptowanie przez hierarchię polską i papieża w Rzymie działalności Zgromadzenia Kapłanów Mariawitów, które powstało na skutek objawienia Dzieła Wielkiego Miłosierdzia, jakie otrzymała siostra zakonna św. Maria Franciszka Kozłowska 2 sierpnia 1893 r. w Płocku.

Nazwa mariawityzm pochodzi od łacińskich słów „Mariae vitam (imitantes)”, co w języku polskim oznacza „Maryi życie (naśladujący)”. Nazwa ta wyraża naśladowanie życia Matki Bożej, jej pokory, miłości, czystości i modlitwy. Pochodzenie nazwy jest, według Marii Franciszki uznawanej przez mariawitów za świętą, nadprzyrodzone.

Po rozłamie z Kościołem rzymskokatolickim, społeczność mariawitów stała się Kościołem, przyjmując nazwę Kościół Katolicki Mariawitów, zmienioną w późniejszych latach na Staro-Katolicki Kościół Mariawitów, co było wyrazem przynależności do Kościołów starokatolickich zrzeszonych w Unii Utrechckiej. W wydanym 31 października 1967 r. statucie dokonano zmiany nazwy na Kościół Starokatolicki Mariawitów. W języku potocznym dla rozróżnienia dwóch polskich nurtów w mariawityzmie stosuje się określenie denominacja płocka lub mariawityzm tradycyjny.