Kościół wspomina św. Dominika

Boso i bez pieniędzy – tak zaczynał głosić Słowo Boże św. Dominik de Guzman, założyciel dominikanów. 8 sierpnia Kościół wspomina jednego z najbardziej znanych świętych średniowiecza.

Urodził się około 1170 roku w Caleruega, w Hiszpanii, ok. 1200 r. został kanonikiem w kapitule katedralnej w Osmie. Wraz z przeorem tej kapituły wyruszył Dominik w podróż misyjną przez Francję do Danii. W czasie tej podróży zetknął się bezpośrednio z problemem misji wśród niewierzących. Podróż ta była przełomowym momentem w jego życiu.
Wydelegowany przez papieża Innocentego III do pracy misjonarskiej w okolicach Montpellier na południu Francji, Dominik wraz z towarzyszami, boso, bez pieniędzy, wyruszył w drogę głosząc kazania. Ta ewangeliczna metoda nawracania zaczęła przynosić efekty i sławę wspólnocie zgromadzonej wokół Dominika.
Biskup Tuluzy oficjalnie poparł inicjatywę Dominika, zaś papież Honoriusz III potwierdził ostatecznie powstanie nowego zakonu w 1216 roku. Studium i modlitwa – „contemplata aliis tradere”, stało się zasadą dominikanów.
Wśród słabo wykształconego kleru tamtych czasów bracia kaznodzieje wyróżniali się gruntowną znajomością nauk teologicznych i filozoficznych. Każdy klasztor dominikański był jednocześnie szkołą teologiczną, kierowaną przez lektora. W zakonie szybko wykształciła się hierarchia nauczania. Powstały wyspecjalizowane studia międzyklasztorne, najzdolniejsi bracia mogli kształcić się na studiach generalnych.
Dominikanie przyczynili się do rozkwitu uniwersytetów w Padwie, Bolonii, Paryżu. Byli zwolennikami inkwizycji. Największa zasługa dominikanów to połączenie modlitwy z głoszeniem słowa Bożego: propagowali mówienie „z Bogiem i o Bogu”, a nie jedynie „do Boga”, jak to miało miejsce w zakonach kontemplacyjnych.
Św. Dominik umarł 6 sierpnia 1221 roku na rękach swoich współbraci, gdy miał zaledwie ok. 50 lat. Został pochowany w kościele klasztornym w Bolonii, w drewnianej trumnie.
Papież Grzegorz IX, dobrze znający św. Dominika, który chciał osobiście poprowadzić jego pogrzeb, powiedział: „Spotkałem w nim człowieka, który w pełni realizował regułę życia Apostołów, i nie wątpię, że połączył się z nimi w ich chwale w niebie”. Ten sam papież kanonizował go 3 lipca 1234 roku. Kult św. Dominika rozpoczął się zaraz po jego śmierci.