Kraków: lekarze o trudnych rozmowach z pacjentami

– Nie jesteśmy przygotowywani do tak trudnych rozmów – mówiła dziś lekarka Magdalena Woźniak z krakowskiego Hospicjum im. ks. Józefa Tischnera o swoim doświadczeniu spotkań z rodzicami, którym musi przekazać informację o wadach letalnych dziecka. Wystąpienie było częścią odbywającej się w Krakowie konferencji „Ocalić nadzieję. Rola i miejsce hospicjum perinatalnego w przestrzeni międzyludzkiej i w systemie opieki zdrowotnej”.

W swoim wystąpieniu Magdalena Woźniak przedstawiła rolę i działania podejmowane przez hospicja perinatalne. Wskazała, że możliwości diagnostyki prenatalnej są coraz większe. Podkreśliła także, że w Polsce nadal nie ma wsparcia systemowego dla rodziców zmagających się z wadami letalnymi swoich dzieci.

– Rodzina nagle staje w obliczu żałoby. Ona dotyczy nie tylko samej śmierci dziecka, ale umierają także wyobrażenia o szczęśliwej przyszłości, której pragnęli rodzice – mówiła lekarka. Jednym z najskuteczniejszych „leków”, jakie może zaoferować hospicjum perinatalne, jest prawda. Wyjaśniła, że w czasie trudnych rozmów z rodzicami, obejmujących przede wszystkim przekazanie diagnozy i przedstawienie możliwości leczenia, obecny jest także psycholog.

„My, lekarze, nie jesteśmy przygotowywani w czasie studiów do tak trudnych rozmów. Jedynie niektórzy z nas mają do tego predyspozycje i im jest łatwiej. Dlatego bardzo ściśle współpracujemy z psychologiem” – wyjaśniła Woźniak. Dodała, że pracując w zespole, łatwiej jest przekazać trudną medyczną wiedzę osobom, które stają w obliczu trudnej choroby dziecka.

Hospicjum perinatalne, oprócz opieki medycznej, zapewnia dodatkowe konsultacje medyczne i wsparcie psychologiczne. – Razem z rodzicami przygotowujemy plan porodu. Dzięki temu mają oni poczucie, że troszczą się o swoje dziecko, są zaangażowani w jego przyjście na świat – wyjaśniła Woźniak.

Pracownicy hospicjum pomagają także zatroszczyć się o pamiątki, które zostaną z rodzicami już po odejściu dziecka. Są to wspólne zdjęcia, odciski dłoni i stóp, ale przede wszystkim pamięć „bezcennego czasu bycia razem”.

O roli prenatalnej diagnozy wad serca w opiece perinatalnej mówiła dr Beata Radzymińska-Chruściel ze Szpitala Ginekologiczno-Położniczego „Ujastek” w Krakowie. Jak wskazała, każdego roku około 4000 noworodków w Polsce rodzi się z wadami serca. Podkreśliła także, że w medycynie nastąpił „znaczny progres” w zakresie kardiologicznej diagnostyki prenatalnej.

– W chwili obecnej wady serca możemy wykrywać na etapie 15-17 tygodnia ciąży – mówiła prelegentka. Zapewniała, że niezbędne jest odpowiednie towarzyszenie rodzinie i zapewnienie odpowiednich warunków porodu oraz opieki poporodowej. – Naszą rolą jest zapewnienie maksymalnej intymności w czasie prenatalnego i postnatalnego życia dziecka – mówiła dr Beata Radzymińska-Chruściel. Podkreśliła także, że lekarze nie mogą mówić, że ich diagnoza jest ostateczna i niepodważalna, gdyż „czasem dzieci mają większą wolę przeżycia niż nam się wydaje”.

W dalszej części konferencji przewidziano m.in. wykłady dotyczące rozmów z rodzicami nieuleczalnie chorych dzieci oraz zasad etycznego postępowania w perinatalnej opiece paliatywnej.

Konferencja „Ocalić nadzieję” odbywa się w Krakowie w przeddzień rocznicy urodzin patrona hospicjum, śp. ks. prof. Józefa Tischnera. Patronat honorowy nad wydarzeniem objęli arcybiskup metropolita krakowski Marek Jędraszewski oraz Jego Magnificencja prof. dr hab. med. Wojciech Nowak, Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.