Kraków: promocja dwóch dramatów o św. Maksymilianie

„Dziękujemy, Bóg zapłać” – to chyba najczęściej powtarzane słowa, które można było usłyszeć w czwartek wieczorem w auli przy Franciszkańskiej w Krakowie. W klasztorze franciszkanów odbyła się promocja dwóch dramatów o św. Maksymilianie i spotkanie z autorem tych dzieł prof. Kazimierzem Braunem, reżyserem, pisarzem, uczonym.

Podziękowania padały pod adresem twórcy „Maximilianusa” i „Celi ojca Maksymiliana”, Wydawnictwa Franciszkanów Bratni Zew, które wydało te sztuki, a także dla Izabeli Drobotowicz-Orkisz, Pawła Orkisza i Jacka Lecznara z Teatru Hagiograf, którzy zaprezentowali fragmenty jednego z tych utworów.

Na promocję utworów przybyli teatrolodzy, aktorzy, krytycy teatralni i literaccy, bibliotekarze, historycy z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz franciszkanie z Krakowa i Niepokalanowa, miejsc, w którym żył i pracował o. Kolbe.

Wiele osób już tego wieczoru pytało się, kiedy i gdzie będzie można zobaczyć dramaty w pełnym wykonaniu. Choć na sali nikt nie złożył deklaracji, że dojdzie do tego w najbliższym czasie, to jednak franciszkanie poważnie rozważają możliwość wystawienia choćby jednej ze sztuk w przyszłym roku, w 70. rocznicę śmierci swojego świętego współbrata.

Podczas promocji historyk UJ prof. Andrzej Nowak przybliżył życiorys, dorobek teatralny, literacki i naukowy autora dramatów. Po spotkaniu prof. Kazimierz Braun przez kilkadziesiąt minut podpisywał swoje książki.

„Maximilianus” i „Cela Ojca Maksymiliana” to zapisana w formie sztuk teatralnych historia życia św. Maksymiliana – franciszkanina, przełożonego klasztorów, ojca duchownego, misjonarza, kaznodziei, wykładowcy, publicysty, dziennikarza, redaktora i wydawcy, a od początku II wojny światowej opiekuna tysięcy wysiedlonych i prześladowanych.

Obie sztuki opowiadają tę samą historię, posługując się jednak całkowicie odmiennymi środkami wyrazu.

„Maximilianus” jest opowieścią sceniczną o rozbudowanej formie z wieloma występującymi postaciami. Rozgrywa się ona we Lwowie, Krakowie, Rzymie, Zakopanem, Grodnie, Niepokalanowie, Nagasaki, na Pawiaku i w Auschwitz.

„Cela Ojca Maksymiliana” to tekst dla „teatru jednego aktora” i dzieje się w jednym miejscu – w celi ojca Maksymiliana w Niepokalanowie, kiedy rankiem 17 lutego 1941 roku, otrzymuje telefon z informacją, że do klasztoru przybyli gestapowcy i domagają się widzenia z ojcem. Właściwa akcja dramatu rozgrywa się w myślach, pamięci i wyobraźni ojca Maksymiliana. W tej rzeczywistości widzi on siebie w różnych sytuacjach, miejscach i czasach, styka się z wieloma ludźmi, modli się, medytuje.

Wstęp do książek napisał kard. Stanisław Dziwisz.

Autor dramatów o św. Maksymilianie – Kazimierz Braun jest uznanym nie tylko w Polsce, ale i w świecie reżyserem, uczonym i pisarzem. Obecnie wykłada na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork w Buffalo. Otrzymał szereg nagród artystycznych, literackich i naukowych, m.in. fundacji Guggenheima, Fulbrighta i Turzańskich oraz Fundacji Japońskiej.

Napisał ponad 30 książek, wśród których są prace naukowe o teatrze oraz powieści i dramaty o znanych Polakach: Norwidzie, Paderewskim, Łempickiej, Skłodowskiej-Curie, Modrzejewskiej, Schillerze, Wałęsie oraz Janie Pawle II, z powodzeniem wystawiane w Polsce, Ameryce, Kanadzie, Irlandii i Rosji.