Kraków: rozpoczęła się Konwencja Stanowa Zakonu Rycerzy Kolumba

III Konwencja Stanowa Zakonu Rycerzy Kolumba w Polsce rozpoczęła się 19 kwietnia w Krakowie. Podczas dwudniowych obrad członkowie organizacji będą podsumować dotychczasową działalność oraz wypracowywać kierunki działań na kolejny rok. W spotkaniu uczestniczy ponad 200 osób – przedstawiciele rad Rycerzy Kolumba z całej Polski, kapelani, reprezentanci rad najwyższych. W niektórych punktach obrad będą uczestniczyły także małżonki Rycerzy Kolumba.

Jak przypomniał podczas dzisiejszego briefingu Krzysztof Orzechowski, Delegat Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce
działalność organizacji nakierowana jest na działanie miłosierdzia i wpisuje się w cztery naczelne zasady zakonu: miłosierdzie, jedność, braterstwo, patriotyzm.

W ubiegłym roku Rycerze Kolumba sfinansowali remont figury Matki Boskiej w Koszalinie, pomagali duchowo i finansowo potrzebującym, organizowali akcje żywnościowe i zbiórkę ubrań dla Polaków mieszkających na Litwie. Ponadto zorganizowali akcję „Łuczniki dla Afryki”, dzięki której ponad 200 maszyn do szycia zostało przekazanym rodzinom afrykańskim, dla których maszyny są niezbędnym źródłem do życia.

Obecnie w Polsce jest 2,7 tys. Rycerzy Kolumba. Niebawem powstaną kolejne rady, m.in. w diecezji tarnowskiej i przemyskiej.

Ks. dr hab. Tomasz Kraj, Współkapelan Stanowy Rycerzy Kolumba w Polsce mówił, że kandydaci nie przechodzą specjalnej formacji duchowej. „Trzeba być po prostu dobrym chrześcijaninem, a bycie Rycerzem Kolumba daje niezastąpiony środek do działania, ponieważ odbywa się w wspólnocie” – podkreślił. Dodał, że wspólnota ta wyrabia u ludzi postawę obywatelską, aby brać sprawy w swoje ręce.

Wśród działań, które Rycerze Kolumba chcą podjąć w przyszłym roku bratnim jest m.in. obrona ludzkiego życia, udzielenie wsparcia klerykom poprzez fundusz pomocowy, który już powstał i pomoc potrzebującym w środowiskach lokalnych.

Geneza Rycerzy Kolumba sięga końca XIX w. 2 października 1881 roku, mała grupka mężczyzn spotkała się w piwnicy Kościoła Najświętszej Marii Panny na alei Hillhouse w New Haven, stanie Connecticut. Z inicjatywy proboszcza, 29-letniego księdza Michaela McGivneya, mężczyźni ci założyli stowarzyszenie bratnie, które później stało się największą w świecie katolicką, rodzinną organizacją bratnią. Znajdowali oni siłę w solidarności, poczucie bezpieczeństwa w jednomyślności i wspólnemu oddaniu się świętej sprawie: przysięgali bronić swojej ojczyzny, rodziny i wiary.

Łączył ich ideał Krzysztofa Kolumba, odkrywcy Ameryk, który przywiózł chrześcijaństwo do Nowego Świata. 29 marca 1882 roku została zalegalizowana organizacja Rycerzy Kolumba. Zakon był nazywany „silną prawą ręką Kościoła” i wychwalany przez papieży, prezydentów i innych przywódców światowych za poparcie dla Kościoła, program ewangelizacji i katolickiej edukacji, zaangażowanie społeczne i pomoc potrzebującym.

Historia Zakonu wskazuje na proroczą wizję księdza McGivneya, którego proces beatyfikacyjny jest w trakcie przygotowywania przez Watykan. Wizja księdza McGivneya przyczyniła się do stworzenia organizacji, która stała się wiodącą katolicką, bratnią organizacją wzajemnej pomocy na świecie. Rycerze Kolumba rozwinęli się od jednej rady liczącej kilku członków do ponad 12 000 rad i ponad 1.8 miliona członków w USA, Kanadzie, Meksyku, Portoryko, Republice Dominikańskiej, Panamie, Gwatemali, na Filipinach, Bahamach, Wyspach Dziewiczych, Guam i Saipan oraz w Polsce.

Rycerze Kolumba rozpoczęli swoją działalność w Polsce w roku 2006. Pierwsza konwencja stanowa, podczas której ukonstytuowała się Rada Stanowa oraz wybrano Delegata Stanowego, odbyła się w dniach 20-22 maja 2011 r. w Częstochowie, natomiast uroczyste wprowadzenie na urząd w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach odbyło się 25 czerwca 2011 r. Przełożonym Rycerzy Kolumba w Polsce jest Delegat Stanowy Krzysztof Orzechowski, a ich Kapelanem kard. Franciszek Macharski.

Członkami Rycerzy Kolumba mogą być jedynie mężczyźni, którzy ukończyli 18 lat i są praktykującymi katolikami pozostającymi w duchowej łączności ze Stolicą Apostolską. Wymóg bycia praktykującym katolikiem oznacza, że dany mężczyzna akceptuje Urząd Nauczycielski Kościoła Katolickiego w sprawach wiary i moralności, dąży do życia zgodnego z przykazaniami Kościoła Katolickiego, a także może przystępować do Sakramentów Świętych.