Kraków: uroczysta hawdala z okazji XX Dnia Judaizmu

Na uroczystą hawdalę, czyli obrzędy zakończenia szabatu, zebrali się razem Żydzi i chrześcijanie, w ten sposób świętując XX Dzień Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce. Uroczystość odbyła się w synagodze Tempel w Krakowie.

W ceremonii wzięli udział m.in. Tadeusz Jakubowicz, przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej oraz bp. Grzegorz Ryś. Całą ceremonię poprowadził rabin Boaz Pash, a komentarzem opatrzył ks. prof. Łukasz Kamykowski z Instytutu Teologii Fundamentalnej, Ekumenii i Dialogu Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II.

Podczas uroczystości nastąpiła modlitwa błogosławieństwa nad winem, które ma symbolizować dobrobyt oraz modlitwa nad światłem świecy, która przypomina o pierwszym świetle podczas stwarzania świata. Trzecie błogosławieństwo, odbywające się nad wonnościami, ma przypominać o utracie duszy, która towarzyszy Żydowi podczas szabatu oraz ma stać się pociechą na nadchodzący tydzień pracy.

Spotkanie modlitewne uświetnili swoimi występami kantor Symcha Keller oraz Zespół Muzyki Dawnej „Perfugium”.

Tomasz i Agnieszka Rokita na zakończenie szabatu przyszli razem z dziećmi: – Chcieliśmy się wspólnie pomodlić o jedność. To była moja motywacja – mówi Agnieszka. – Ja przyszedłem po to, by pokazać moim dzieciom, że ktoś, kto może być uznawany za „innego” tak naprawdę jest takim samym człowiekiem, jak my. Dla mnie nie jest problemem spotkać się i pomodlić z wyznawcami innych religii. Niestety, sam nie miałem tego w domu, więc teraz wychodzimy razem z dziećmi, by nauczyć ich szacunku do innych religii. Chcę pokazać dzieciom i rodzinie, że w naszym życiu jest miejsce dla wszystkich – dodał Tomasz.

Na zakończenie uroczystości wszyscy zebrani odśpiewali wspólnie pieśń „Ten, który czyni pokój na wysokościach, niech uczyni pokój dla nas i całego Izraela”.

Dni Judaizmu w Kościele Katolickim w Polsce to inicjatywa, która rozpoczęła się w 1997 roku. Odbywa się zawsze w wigilię rozpoczęcia Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. W tym roku hasło przewodnie zostało zaczerpnięte z Księgi Jeremiasza i brzmi „Uwiodłeś mnie Panie, a ja pozwoliłem się uwieść”.