Kraków: VIII Konferencja Prowincjalna księży sercanów

Jaka jest misja sercanów we współczesnym świecie i jak ją realizować, jak mówić młodym o aktualności charyzmatu i odpowiadać na potrzeby duchowe współczesnego świata? Takie tematy poruszają księża sercanie podczas swej VIII Konferencji Prowincjalnej pt. „Powołanie — konsekracja — misja. Otwarci na tajemnicę powołania”. Spotkanie odbywa się w dniach 5-10 lutego w Krakowie.

Konferencję Prowincjalną zwołuje co sześć lat prowincjał i ma ona za zadanie pogłębienie refleksji na temat ważnych i bieżących wyzwań zgromadzenia. Jest ona głosem doradczym dla prowincjała, dlatego jej celem jest również wypracowanie zaleceń dotyczących tego, co należałoby uczynić i na jakie obszary życia zgromadzenia zwrócić uwagę, aby jeszcze lepiej realizować powołanie. Do udziału w konferencji zaproszono 28 współbraci, w tym przedstawicieli z Białorusi, Finlandii, Mołdawii, Słowacji i Ukrainy.

„Tegoroczne spotkanie koncentruje się wokół powołania, konsekracji i misji. Chcemy zwrócić uwagę na tajemnicę powołania każdego z nas. Gdy dziś mówi się o kryzysie powołania i osób powołanych, gdy w mediach słyszymy o słabościach księży, zakonników, a nawet o sprawach gorszących, to chcemy pochylić się nad tematami dotyczącymi właśnie osób powołanych. Rozmawiamy o tym, czym jest nasza konsekracja w zgromadzaniu sercanów, jaka jest nasza misja we współczesnym świecie i jak ją realizować” – powiedział KAI ks. Przemysław Król SCJ.

Uczestnicy konferencji dużo miejsca poświęcili rozważaniom na temat sercańskiego charyzmatu, jego aktualności i sposobu, w jaki mówić o nim młodym ludziom. Jednym z zagadnień była też kwestia wierności w realizowaniu misji. „Ważnym tematem, na który zwróciliśmy uwagę, jest życie braterskie, bo Jezus mówi, że przez jedność i życie braterskie jesteśmy świadkami zgody i miłości dla współczesnego świata. Mówiliśmy także o wiernym realizowaniu misji, abyśmy jako sercanie, jak najlepiej odpowiadali na potrzeby duchowe współczesnego świata” – podkreślił ks. Król.

Podczas konferencji księża omawiają także rolę przełożonych w kontekście zmieniającego się dynamicznie świata. „W dzisiejszym świecie mamy kryzys autorytetu, występuje napięcie między autorytarnym modelem przywództwa a takim, w którym przełożony staje się moim kumplem. Dziś raczej potrzebujemy liderów, którzy są blisko człowieka, ale mają też pewnego rodzaju wizję i koncepcję, potrafią – tak jak wielcy święci w Kościele – pociągnąć współbraci za sobą, pokazując im na nowo cel i sens zaangażowania” – wyjaśnił ks. Król. Dodał, że zdaniem uczestników spotkania, autorytet powinien opierać się na bogactwie wiary i osobowości przełożonego, który swoim własnym świadectwem jednoczy wspólnotę w życiu i misji oraz jest tym, który inicjuje procesy odnowy.

Podczas spotkania bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji Episkopatu Polski ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, mówił o podstawowym wymiarze ludzkiego powołania, jakim jest towarzyszenie powołującemu, a następnie przyjęcie jego stylu życia. „Tak jak życie Jezusa było jedną wielką modlitwą, tak życie osoby powołanej, powinno stać się modlitwą” – powiedział biskup. Dodał, że jest to zaproszenie do życia kontemplacją, bo ludzie kontemplacji są dla świata znakami czasu i mogą mówić światu to, czego on nie słyszy.

Z kolei ks. Robert Galla SCJ, który na co dzień posługuje w Finlandii, wyjaśnił, że wspólnota to miejsce codziennego życia, modlitwy, ale przede wszystkim autentycznej miłości braterskiej, choć często miłość ta jest trudna, wymagająca i nieraz domaga się pokonywania własnego egoizmu. Zaznaczył, że na zewnątrz miłość braterska przejawia się w jedności, ale nie można jedności mylić z jednolitością. „Wspólnota nie jest zbiorem tak samo żyjących i funkcjonujących elementów. Wspólna jedność jest możliwa tylko wtedy, gdy jest zbudowana na Chrystusie” – tłumaczył kapłan. Według niego, jedność w różnorodności polega na trosce o miłość wzajemną. Aby wspólnota się „nie posypała” w swojej różnorodności, potrzeba wspólnej modlitwy, chęci wzajemnej komunikacji, dzielenia się doświadczeniami, przebaczenia i doświadczenia wspólnej misji – stwierdził gość z Finlandii.

Uczestnicy konferencji zwrócili również uwagę na to, jak ważne są projekty osobistego rozwoju powołania oraz formacje stałe dla zakonników, dzięki którym mogą oni podnosić kwalifikacje duszpasterskie. Według obradujących potrzebna jest też dobrze przemyślana „polityka personalna” w prowincji, która uwzględnia osobiste talenty i zdobytą wiedzę.