Krasiczyn: 150. rocznica urodzin kard. Adama Sapiehy (zapowiedź)

14 maja odbędą się główne uroczystości związane ze 150. rocznicą urodzin kard. Adama Sapiehy. Ich miejscem będzie Krasiczyn – miejsce urodzin metropolity krakowskiego, nazywanego „Księciem Niezłomnym”.

Uroczystość rozpocznie się od Mszy św. w kościele parafialnym św. Marcina w Krasiczynie, gdzie został ochrzczony kard. Sapieha. Będzie jej przewodniczył abp Józef Michalik, emerytowany metropolita przemyski.

Po liturgii na Zamku w Krasiczynie odbędzie się sesja naukowa, której tematem będzie życie i działalność kard. Adama Sapiehy. Jej pokłosiem będzie wydanie jesienią publikacji pokonferencyjnej. Zwieńczeniem będzie koncert na dziedzińcu zamkowym.

Dzień wcześniej – 13 maja – w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej w Przemyślu nastąpi otwarcie wystawy „Przywrócić pamięci. 150 rocznica urodzin księcia kardynała Adama Stefana Sapiehy, 1867-1951”. Będzie ona czynna do 2 lipca.

Obchody rocznicy urodzin kard. Sapiehy będą okazją do przypomnienia sylwetki jednego z największych hierarchów Kościoła katolickiego w Polsce. Kardynał Sapieha urodził się w Krasiczynie, naukę i doświadczenie zdobywał m.in. we Lwowie, Krakowie i Rzymie, a biskupem krakowskim był przez 40 lat – od 1911 do swojej śmieci w 1951 r.

Organizatorzy obchodów chcą przedstawić historię życia kardynała jako przykładu patriotyzmu i poświęcenia dla najbardziej potrzebujących, zwłaszcza ofiar dwu wojen światowych.

W komitecie honorowym obchodów znaleźli się m.in.: metropolita przemyski abp Adam Szal, metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski oraz marszałek Sejmu RP Marek Kuchciński.

Adam Stefan Sapieha herbu Lis urodził się 14 maja 1867 r. w Krasiczynie. Studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim oraz Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Jezuickim w Innsbrucku, które ukończył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie.

Święcenia kapłańskie otrzymał 1 października 1893 r. we Lwowie z rąk biskupa Jana Puzyny. W 1911 r. został biskupem diecezjalnym krakowskim, a od 1926 r. arcybiskupem metropolitą. W 1946 r. otrzymał nominację kardynalską. Przez historyków uznawany jest za jedną z czołowych postaci w dziejach Kościoła polskiego I połowy XX wieku. Nazywany Księciem Niezłomnym.

Zmarł 23 lipca 1951 r. w Krakowie.