Ks. Adam Boniecki kończy 85 lat

Ks. Adam Boniecki MIC – publicysta, duszpasterz, b. redaktor naczelny „Tygodnika Powszechnego”, twórca polskiej edycji „L’Osservatore Romano” kończy jutro 85 lat.

Adam Edward Fredro-Boniecki urodził się 25 lipca 1934 r. w Warszawie. Studiował w Wyższym Seminarium Duchowym w Warszawie, a potem w Włocławku (1952-1960), na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie (1961-1964), który ukończył z tytułem magistra filozofii (w dziedzinie katolickiej nauki społecznej), oraz w Instytucie Katolickim w Paryżu (1973-1974).

Do zgromadzenia marianów wstąpił 8 września 1953 r. Śluby wieczyste złożył dokładnie cztery lata później w Warszawie. Święcenia kapłańskie przyjął we Włocławku 11 czerwca 1960 r. we Włocławku z rąk bp. Antoniego Pawłowskiego.

Na początku swej drogi kapłańskiej był katechetą młodzieży licealnej w Grudziądzu, później, w czasie studiów w Lublinie, współpracował z duszpasterstwem akademickim na KUL, a następnie, już w Krakowie, kontynuował tę pracę w parafii św. Anny i parafii św. Jadwigi.

Wieloletnie związki z „Tygodnikiem Powszechnym” (od 1964 r., w latach 1991-1993 asystent kościelny pisma) ukoronowało, po śmierci Jerzego Turowicza, stanowisko redaktora naczelnego, którym był w latach 1999-2011. Po odejściu z funkcji redaktora naczelnego rozstał się po latach z Krakowem, przenosząc się z polecenia przełożonych do Warszawy, nie stracił jednak związków z pismem, otrzymując tytuł redaktora seniora. Nadal jest też stałym autorem „TP”. Od 2011 r. przewodniczy Radzie Fundacji „Tygodnika Powszechnego”.

Wiele lat spędził w Rzymie – w latach 1979-1991 jako twórca i redaktor naczelny polskiego wydania „L’Osservatore Romano”, a w okresie 1993-2000 jako przełożony generalny Zgromadzenia Księży Marianów.

W 1984 r. ks. Adam Boniecki w domu prof. Klemensa Szaniawskiego, wybitnego filozofa i działacza opozycji, i jego żony Anny spotkał się z ks. Jerzym Popiełuszką. Chciał przekazać Papieżowi opinię z pierwszej ręki o opozycyjnym duszpasterzu, o którym informacje docierały do Rzymu nieraz w formie mocno zniekształconej. Młody warszawski duszpasterz opozycji wywarł na ówczesnym naczelnym polskiego wydania „L’Osservatore Romano” duże wrażenie. „Inaczej sobie wyobrażałem jedną z najbardziej znanych w Polsce, i nie tylko w Polsce, postaci. Uderzyła mnie jego młodość i zwyczajność – pisał później. – O Mszach za Ojczyznę, o księdzu Jerzym z kościoła św. Stanisława Kostki na Żoliborzu opowiedziałem Ojcu Świętemu. Widziałem, że był poruszony tą opowieścią. Od tej pory spotykając pielgrzymów z Żoliborza zawsze ich prosił, by pozdrowili ks. Popiełuszkę”.

Ks. Boniecki opracował pomnikowe „Kalendarium życia Karola Wojtyły” (1983). Swoje teksty dziennikarsko-publicystyczne publikował w książkach, m.in. „Rozmowy niedokończone” (1974), „Notes” (1977), „Notes rzymski (trzy tomy: 1988, 1989, 1990). Ta ostatnia publikacja ukazuje widziane z osobistej, polsko-rzymskiej perspektywy dziesięciolecie 1979-1989 pontyfikatu Jana Pawła II.

Ks. Boniecki jest też autorem wydanej w Paryżu w 1979 r. oraz w drugim obiegu książki „Budowa kościołów w diecezji przemyskiej”. Ta niezwykle ważna praca dokumentuje wieloletnią pracę abp. Ignacego Tokarczuka, mimo braku zgody władz PRL budującego liczne świątynie, co nie tylko ułatwiło wielu ludziom dostęp do sakramentów, ale też cementowało lokalne wspólnoty. Jego ostatnią jak dotąd książką jest „Zakaz palenia” (2014) – zbiór felietonów z „Tygodnika Powszechnego”. Współpracował także z telewizją Religia.tv. O duchownym powstał też film dokumentalny w reż. Agnieszki Arnold pt. „Dzięki Bogu za Bonieckiego”. Kolejny obraz o ks. Bonieckim realizuje od kilku miesięcy Aleksandra Potoczek.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011) oraz Komandorią Narodowego Orderu Zasługi Republiki Francuskiej (Ordre national du Mérite – 1982). Otrzymał również nagrody dziennikarskie: w 2008 r. Nagrodę im. Dariusza Fikusa w kategorii „wydawca”, a w 2011 – Nagrodę „Diamentowy Ślad” im. Bp. Jana Chrapka, przyznawaną za całokształt pracy dziennikarskiej.

W 2016 został laureatem Nagrody Polskiej Akademii Umiejętności im. Erazma i Anny Jerzmanowskich, a dwa lata później odebrał tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego.

Przewodniczy kapitułom: Medalu św. Jerzego – honorowej nagrody „Tygodnika Powszechnego” oraz Nagrody Znaku i Hestii im. imienia księdza Józefa Tischnera. Był gościem wielu spotkań i debat organizowanych poza życiem Kościoła, m.in. Akademii Sztuk Przepięknych podczas Festiwalu Woodstock (obecnie Festiwal Pol`and`Rock) w Kostrzynie nad Odrą, festiwalu naukowego Copernicus czy kieleckich spotkań na temat Marca 1968.

3 listopada 2011 r., po wypowiedziach w mediach na temat obecności krzyża w sali Sejmu oraz udziału Adama Darskiego „Nergala” w programie TVP, przełożeni zakonni nakazali ks. Bonieckiemu ograniczenie wystąpień publicznych do łamów „Tygodnika Powszechnego”. Polecenie wywołało żywą dyskusję na temat kościelnego posłuszeństwa. Nie brakło głosów protestu (także w postaci listów otwartych) ani też poparcia dla przełożonych księdza. Sam zainteresowany podporządkował się poleceniu, nie rezygnując zarazem ze spotkań z czytelnikami, często tłumnych.

W lipcu 2017 zakaz wypowiedzi w mediach został cofnięty, ale ks. Boniecki otrzymał ów zakaz ponownie w listopadzie tego samego roku, z możliwością współpracy jedynie z „Tygodnikiem Powszechnym”. Powodem decyzji prowincjała były ocenione jako sprzeczne z nauczaniem Kościoła wypowiedzi ks. Bonieckiego m.in. w sprawie samobójstwa oraz mniejszości seksualnych.

Z okazji 85. urodzin ks. Adama Bonieckiego redakcja „Tygodnika Powszechnego” przygotowała jubileuszowe wydanie czasopisma. „TP Historia – 85. BONIECKI” – jest to wybór najlepszych i najważniejszych tekstów redaktora seniora.