Ks. dr Sawa: ruch Odnowy Charyzmatycznej prowadzi do nowych form ewangelizacji

„Przebudzenie charyzmatyczne w Kościele katolickim, zapoczątkowane 50 lat temu spektakularnymi wydarzeniami w USA, ma prowadzić do wychodzenia do ludzi z Ewangelią” – podkreślił ks. dr Przemysław Sawa, kierujący Szkołą Ewangelizacji Cyryl i Metody (SECiM) w Bielsku-Białej. Kapłan zauważył, że trwające w Kościele katolickim dziękczynienie za ruch charyzmatyczny i za owoce, jakie przyniósł on w dziele odnowy Kościoła, powinno obejmować m.in. dążenie do tworzenia nowych form ewangelizacji.

Jak zauważył w rozmowie ks. Sawa, jubileusz 50 lat związany z doświadczeniem chrztu w Duchu Świętym i ujawnieniem się charyzmatów – wydarzeniami, dającymi początek Odnowie Charyzmatycznej w Kościele katolickim – powinien także akcentować postulat ewangelizacji.

„To 50-lecie jest ważne nie tylko dla samych grup, które identyfikują się z rzeczywistością Odnowy w Duchu Świętym, ale także dla wszystkich, którzy bardzo świadomie otwierają się na charyzmaty, szczególne dary Ducha Świętego dla ewangelizacji i budowania Kościoła, bardzo mocno wpisując się w rzeczywistość ewangelizacji” – powiedział kapłan. Podkreślił, że zapoczątkowane w 1967 przebudzenie charyzmatyczne ma prowadzić do ewangelizacji.

„Te pierwsze doświadczenia charyzmatyczne były związane nie tylko z modlitwą, ale także otwierały katolików na nowe formy ewangelizowania” – dodał, przypominając, że odnowa ta czerpała także mocno z przemyśleń i postulatów Soboru II Watykańskiego.

Ewangelizator przestrzegł jednocześnie przed swoistą „charyzmatomanią” w Kościele, związaną ze zbytnią koncentracją doświadczenia religijnego, budowania wiary i zaangażowania wokół szczególnych przejawów Ducha Świętego – darów proroctwa, uzdrawiania czy uwalniania.

„Te szczególne dary Ducha dla ewangelizacji i budowania Kościoła są w służbie Kościoła, a nie w centrum Kościoła. Centrum jest jedno – to Jezus Chrystus. Z naszego punktu widzenia centralne jest nasze nawrócenie i zbliżanie się do Jezusa. Temu właśnie służą dary. Gdy mamy to właściwie ustawione, gdy chcemy wzrastać w Chrystusie, w jedności Kościoła, gdy chcemy ewangelizować, Pan Jezus daje Ducha Świętego, żeby to było Jego dzieło, żeby to była rzeczywiście ewangelizacja, a nie propaganda czy jedynie suchy przekaz wiary” – zaznaczył Misjonarz Miłosierdzia w diecezji bielsko-żywieckiej. Jednocześnie zauważył, że wciąż realnym wyzwaniem dla Kościoła jest to, by obecność darów Ducha Świętego – potwierdzonych i właściwie używanych – była bardziej powszechna.

Ks. Sawa przypomniał, że bielska Szkoła Nowej Ewangelizacji Cyryl i Metody wpisuje się w międzynarodowy program ewangelizacji Szkoły Ewangelizacji św. Andrzeja (SESA). Jej inicjatorem jest José Prado Flores z Meksyku, który współpracował z o. Emilienem Tardifem MSC – kanadyjskim misjonarzem i charyzmatykiem. Obaj byli związani z ruchem Odnowy Charyzmatycznej.

„Ten projekt szkół wpisuje się w rzeczywistość charyzmatyczną, ale też daje bardzo uporządkowaną, integralną i progresywną formację. Dostarcza także różne narzędzia: zarówno dla ewangelizowania jak i wzrastania w wierze. To jakby krok dalej – to przebudzenie charyzmatyczne, otwarcie na działania Ducha, na nowe formy modlitwy, było potrzebne, ale Szkoły Ewangelizacji dają – oprócz tego doświadczenia otwarcia – konkretną drogę wzrostu w wierze i w uczeniu się ewangelizowania” – dodał.

Na sobotnią modlitwę czuwania w wigilię Pięćdziesiątnicy zorganizowaną przez SECiM w kościele św. Pawła w Bielsku-Białej złożą się modlitwy, uwielbienie i Eucharystia.

Nocne czuwania z soboty na niedzielę przed Zesłaniem Ducha Świętego odbywać się będą także w innych wspólnotach ewangelizacyjnych na terenie diecezji bielsko-żywieckiej. Ich uczestnicy będą uwielbiać Boga, słuchać konferencji i osobistych świadectw, modlić się o odnowienie życia w Duchu Świętym, uczestniczyć w Mszach św.

Przypadający w tym roku Wielki Jubileusz 50-lecia Odnowy Charyzmatycznej w Kościele katolickim będzie miał swój punkt kulminacyjny w Rzymie. Tam, w dzień Pięćdziesiątnicy, zaplanowano główne obchody z udziałem członków Odnowy z całego świata.

Pierwsza grupa, która zapoczątkowała Odnowę Charyzmatyczną w Kościele katolickim, powstała w 1967 roku w Pittsburghu w Stanach Zjednoczonych. Zawiązanie wspólnoty nastąpiło podczas dni skupienia 17-19 lutego, w których uczestniczyli studenci i pracownicy naukowi Uniwersytetu w Pittsburghu. Doświadczyli oni chrztu w Duchu Świętym, któremu towarzyszyło ujawnienie się charyzmatów. Młodzi katolicy otrzymali wtedy dar modlitwy w językach, prorokowania czy uzdrawiania.

W tym samym roku w wielu innych miastach całego świata powtarzały się podobne doświadczenia. Wkrótce Odnowa Charyzmatyczna stała się udziałem Kościoła katolickiego na całym świecie. Nie jest to jednolity ruch. W odróżnieniu od większości ruchów nie ma jednego założyciela lub grupy założycieli. Założycielem ruchu jest, jak się podkreśla, Duch Święty. Podobnie jak pierwsi chrześcijanie członkowie Odnowy chcą służyć swymi charyzmatami w budowie wspólnoty Kościoła.