Ks. prof. Starowieyski podczas jubileuszu: nie ma emerytury od kapłaństwa

Nie ma emerytury od kapłaństwa – mówił ks. prof. Marek Starowieyski podczas obchodów jubileuszu swoich 75. urodzin. W kościele seminaryjnym w Warszawie kard. Kazimierz Nycz sprawował Mszę św. dziękczynną za wieloletniego wychowawcę kleryków, wybitnego patrologa i historyka. Dziś ksiądz profesor obchodzi imieniny.

Mszę św. koncelebrowało ponad 40 księży. Zgromadziło się wielu alumnów warszawskiego seminarium oraz przyjaciele ks. prof. Starowieyskiego.

W homilii Jubilat wspominał dzień, w którym otrzymał święcenia kapłańskie – 26 czerwca 1960 roku. Wieczorem nie mógł zasnąć zastanawiając się: „w co ja się wpakowałem na wieczność?”
– Byłem na tyle głupi, że zapomniałem, że gdy Bóg daje powołanie, to daje też siły na wypełnienie go – powiedział. Kilka lat później przeczytał o przeżyciach Jana XXIII, który zwołując Sobór także zadręczał się wątpliwościami, póki nie usłyszał głosu, który zachęcał do pozostawienia nieco przestrzeni dla działania Ducha św.

– Pomyłką życia kapłańskiego jest to, że staramy się wszystko sami robić a zapominamy, że tym, który działa, jest Pan Bóg – podkreślił ks. prof. Starowieyski.

Dzielił się również z zebranymi swoją refleksją na temat tego, co jest dla niego w życiu najważniejsze – kapłaństwa. Wobec niego, jak zaznaczył, wszystkie tytuły naukowe, nagrody i zaszczyty są wtórne. Z kolei w kapłaństwie najważniejsza jest Msza św. – W ciągu pięćdziesięciu lat kapłaństwa nigdy świadomie i dobrowolnie nie zrezygnowałem z Mszy św. – powiedział ks. Profesor. Dlatego z bólem obserwuje on współczesne tendencje, gdy rozpatruje się kiedy Msza św. jest obowiązkowa a kiedy nie. – Nieodprawienie Mszy św. jest krzywdą dla mnie i dla Kościoła – powiedział.

Mówiąc o starości ks. profesor porównał ją do dziesiątej stacji Drogi Krzyżowej „Jezus z szat obnażony”. Szaty symbolizują to co ziemskie, to co człowiek stary musi oddać, jak np. sprawność fizyczna. – Nie wejdę już na górę, nie napiszę tego, co chciałbym napisać, muszę to przekazać młodszym – powiedział.

Jednocześnie podkreślał, że nie ma emerytury od kapłaństwa. Trzeba znaleźć rzeczy, które w późnym wieku można wykonywać – modlitwa, ofiarowanie swego cierpienia.

Ks. Marek Starowieyski (ur. 1937) jest profesorem Uniwersytetu Warszawskiego (Instytut Filologii Klasycznej), wybitnym patrologiem i historykiem, specjalistą w dziedzinie literatury wczesnochrześcijańskiej.

Był profesorem patrologii, łaciny i greki w Wyższym Seminarium Metropolitalnym w Warszawie, przez kilka lat pracował w watykańskiej Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego. Redaktor serii „Źródła monastyczne” (38 tomów) i „Ojcowie żywi” (17 tomów). Opublikował m.in. „Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa” (współaut.), dwutomowe „Apokryfy Nowego Testamentu”, „Duchowość starożytnego monastycyzmu”. W ubiegłym roku opublikował „Tradycje biblijne. Biblia w kulturze europejskiej” (Wydawnictwo Petrus, Kraków).