Księża diecezji włocławskiej wyrazili sprzeciw wobec profanacji wizerunku Matki Bożej Częstochowskiej

„Kapłani diecezji włocławskiej ze swoimi biskupami, (…) dotknięci w swoich uczuciach religijnych profanacją czcigodnego wizerunku Matki Bożej z klasztoru jasnogórskiego, do 1925 roku znajdującego się na ówczesnym terenie naszej diecezji, wyrażamy swoje potępienie tego bluźnierczego czynu” – głosi protest, jaki 24 maja br. jednogłośnie przyjęli biskupi i księża podczas tradycyjnej pielgrzymki kapłanów diecezji włocławskiej w ramach obchodów diecezjalnego dnia modlitw o uświęcenie kapłanów.

Duchowni zobowiązali się do osobistej modlitwy wynagradzającej i o nawrócenie sprawców tej profanacji oczekując jednocześnie od właściwych organów Rzeczypospolitej przewidzianych prawem działań wobec osób odpowiedzialnych za sprofanowanie czcigodnego wizerunku maryjnego.

Tegoroczne spotkanie odbywa się w Sanktuarium Błogosławionych Kapłanów Wincentego Matuszewskiego i Józefa Kurzawy, Męczenników Eucharystii i Jedności Kapłańskiej w Osięcinach, z okazji 20. rocznicy beatyfikacji 108. Męczenników z czasów II wojny światowej.

Publikujemy tekst protestu:

Protest kapłanów Diecezji Włocławskiej
po profanacji wizerunku Matki Bożej Częstochowskiej

Kapłani diecezji włocławskiej ze swoimi biskupami, zgromadzeni na pielgrzymce w Osięcinach, w związku z rocznicą męczeństwa i dwudziestą rocznicą beatyfikacji miejscowych duszpasterzy – błogosławionych ks. Wincentego Matuszewskiego i ks. Józefa Kurzawy – dotknięci w swoich uczuciach religijnych profanacją czcigodnego wizerunku Matki Bożej z klasztoru jasnogórskiego, do 1925 roku znajdującego się na ówczesnym terenie naszej diecezji, wyrażamy swoje potępienie tego bluźnierczego czynu. Żadne naruszenie integralności czcigodnego wizerunku nie może być tolerowane. Tym bardziej to, którego dokonano w Płocku, a następnie w Warszawie, zastępując nimb świętości symbolem grzechu.

Nie sposób nie pamiętać, że nawet okupant wojenny, mimo masowego niszczenia świątyń i przedmiotów czci sakralnej, nie tknął jasnogórskiego wizerunku. Wyrażamy swój ból spowodowany czynem bluźnierczym i kryminalnym, naruszającym art. 196 Kodeksu Karnego. Ból tym większy, że sam czyn naruszenia integralności wizerunku jasnogórskiego został – przez znaną z imienia i nazwiska sprawczynię – „przedłużony” rozlepianiem i używaniem sprofanowanego wizerunku w miejscach i na obiektach uwłaczających powadze nie tylko obrazu sakralnego. Również bolesne są dla nas wypowiedzi osób publicznych, w tym środowisk uważających się za katolickie, nie dostrzegające w tych haniebnych czynach niczego złego.

Zobowiązując się do osobistej modlitwy wynagradzającej i o nawrócenie sprawców tej profanacji oraz prosząc o takową wiernych diecezji, oczekujemy jednocześnie od właściwych organów Rzeczypospolitej stosownych, przewidzianych prawem, działań wobec osób odpowiedzialnych za sprofanowanie czcigodnego wizerunku maryjnego, a w przyszłości – niedopuszczania do realizowania zamiarów profanacji przedmiotów czci sakralnej.