KUL i Lublin żegnają zmarłego o. Huberta Czumę

– Dla wielu studentów był wzorem odważnego trwania po stronie prawdy. Za swą nieugiętą postawę wobec władzy komunistycznej został usunięty z KUL. Zapisał się w historii uniwersytetu złotymi zgłoskami – powiedział Rektor KUL ks. prof. Antoni Dębiński o zmarłym w czwartek o. Hubercie Czumie. W latach 1963-1971 jezuita był duszpasterzem akademickim KUL. Za swoją działalność był inwigilowany przez reżim PRL.

W liście kondolencyjnym rektor KUL ks. prof. Antoni Dębiński zwrócił uwagę na więzy, jakie łączyły rodzinę jezuity z katolicką uczelnią. – Nie sposób tu nie wspomnieć, że jego ojciec, Ignacy, był przed II wojną światową profesorem KUL, dziekanem Wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych oraz prorektorem. Później profesorem KUL był również Łukasz, brat o. Huberta – napisał.

Rektor KUL stwierdził, że postać o. Czumy zapisała się złotymi zgłoskami w historii uczelni. – Ojciec Hubert to niezłomny wychowawca młodzieży, duszpasterz akademicki oraz rektor Kościoła Akademickiego. Dla wielu studentów był wzorem odważnego trwania po stronie prawdy. To on podczas obchodów Milenium Chrztu Polski w 1966 r. zorganizował marsz studentów, którzy na swoich ramionach przenieśli obraz Matki Bożej Częstochowskiej z lubelskiej katedry na KUL. Za swą nieugiętą postawę wobec władzy komunistycznej został usunięty z KUL – wspominał ks. prof. Dębiński.

W związku ze śmiercią ojca Huberta Czumy, Honorowego Obywatela Miasta Lublin, w dniu śmierci zakonnika prezydent Krzysztof Żuk na znak żałoby opuścił ratuszową flagę miejską do połowy masztu. W czasie uroczystości miejski trębacz odegrał melodię „Cisza”.

Hubert Czuma urodził się 2 listopada 1930 roku w Lublinie. Ukończył I Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Lublinie w roku 1948. Podczas nauki w liceum należał do tajnej organizacji niepodległościowej. Był synem Ignacego Czumy, wybitnego prawnika, profesora i prorektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

W 1948 roku Hubert Czuma wstąpił do zakonu Jezuitów, a siedem lat później otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1957 roku był katechetą i duszpasterzem akademickim w Łodzi. Cztery lata później zaczął pracę katechetyczną i duszpasterską w Gdańsku.

Od 1963 do 1971 roku był duszpasterzem akademickim diecezji lubelskiej, rektorem Kościoła Akademickiego KUL, jak również przełożonym wspólnoty jezuitów na KUL (1968-71). W 1966 r. stanął przed kolegium ds. wykroczeń w Lublinie pod zarzutem zorganizowania nielegalnego zgromadzenia w ramach obchodów Millenium (przemarsz studentów, wraz ze stutysięcznym tłumem, niosących na ramionach obraz Matki Bożej Częstochowskiej z Katedry na KUL).

W czerwcu 1970 r. został aresztowany i przewieziony do więzienia na Rakowieckiej w Warszawie. Oskarżono go o przynależność do niepodległościowej organizacji „Ruch”. Z braku dowodów winy, 9 stycznia 1971 r. został wypuszczony na wolność. Usunięty z Lublina na żądanie władz PRL pracował w Kaliszu, Bydgoszczy i Szczecinie. W 1979 roku z powodu szykan ze strony komunistycznych władz opuścił Szczecin i przeniósł się do Radomia. W 1961 roku zainicjował spotkania przedstawicieli duszpasterstw akademickich z całego kraju.
Dla wielu studentów był nauczycielem właściwych wzorców umiłowania Ojczyzny i niezachwianych przekonań wobec totalitarnego systemu. Jego wychowankowie zaangażowani są do dzisiaj w działalność publiczną.

W 2006 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Został wyróżniony honorowymi obywatelstwami Szczecina (2008 r.) i Radomia (2015 r.). Uchwałą Rady Miasta Lublin z dnia 23 grudnia 2015 r. o. Hubert Czuma stał się Honorowym Obywatelem Miasta Lublin.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 23 września o godz. 12.00 Mszą św. w Katedrze w Radomiu pod przewodnictwem ks. bp. Henryka Tomasika. Pogrzeb odbędzie się na cmentarzu komunalnym przy ul. Ofiar Firleja.
Msza św. żałobna w Kościele Akademickim KUL zostanie odprawiona we wtorek 24 września o godz. 19.00.