KUL: Konferencja o Prymasie Tysiąclecia

O dziedzictwie i spuściźnie kard. Stefana Wyszyńskiego oraz o promocji jego nauczania, rozmawiali dziś przedstawiciele różnych dziedzin nauki, podczas konferencji „Potrzeba pamięci osoby i dzieła Prymasa Tysiąclecia”. Organizatorami przedsięwzięcia była Katedra Pedagogiki Chrześcijańskiej KUL wraz z lubelskim oddziałem Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”.

Konferencje poprzedziła Msza Święta, sprawowana przez byłego biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej Ryszard Karpińskiego. W swojej homilii hierarcha wspominał Prymasa Tysiąclecia który w latach 1946–1948 był pasterzem lubelskiego Kościoła: „Mam przed oczyma milczącą postać księdza Prymasa. Cierpiącą postać, nie tylko fizycznie, tak jak w ostatnich miesiącach swojego życia, ale i fizycznie. Co musiał wycierpieć pasterz odsunięty od swoich owieczek?” – pytał biskup senior.

„W pamięci mam inne wspomnienie z czasów Soboru Watykańskiego II. Wielu kardynałów przyjeżdżało do Rzymu na spotkania z papieżem, ale żaden z nich nie był tak witany jak nasz Sługa Boży. Kiedy Prymas przyjeżdżał do stolicy Włoch pociągiem, na peronie czekała na niego oficjalna delegacja rządu włoskiego i najwyższej rangi przedstawiciele Stolicy Apostolskiej” – mówił bp Karpiński.

Podczas trwającej konferencji prelegenci przedstawili wiele aspektów posługi kard. Wyszyńskiego. Począwszy od posługi biskupiej w Lublinie, przez przewodzenie Kościołowi w Warszawie i Gnieźnie, po pełnienie funkcji prymasa. Zwrócono również uwagę fakt że kard. Wyszyński, oprócz działalności duszpasterskiej, zajmował się również działalnością naukową jak i pedagogiczną.

Jeden z paneli dyskusyjnych został poświęcony problemowi propagowania nauczania kard. Stefana Wyszyńskiego w dzisiejszym świecie. Zwrócono uwagę, że zbyt mało mówi się o nim jako o bohaterze narodowym.

Stefan Wyszyński urodził się w 3 sierpnia 1901 r. w Zuzeli nad Bugiem. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne we Włocławku. 3 sierpnia 1924 r. z rąk bp. Wojciecha Owczarka przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1925 – 1929 kontynuował naukę na Wydziale Prawa Kanonicznego, a także Wydziale Prawa i Nauk Społeczno – Ekonomicznych KUL. W 1929 r. uzyskał doktorat na podstawie rozprawy Prawa rodziny, Kościoła i państwa do szkoły.

W 1946 r. papież Pius XII mianował go biskupem ordynariuszem diecezji lubelskiej. Sakrę biskupią przyjął na Jasnej Górze 12 maja 1946 r., z rąk prymasa Augusta Hlonda. Jako dewizę przyjął hasło Soli Deo (Jedynemu Bogu). Dwa lata później, po śmierci kardynała Hlonda, został mianowany metropolitą warszawskim i gnieźnieńskim, z godnością prymasa Polski, a 12 stycznia 1953 r. otrzymał godność kardynalską.

Przez dziesięciolecia swojej posługi prymas Wyszyński zdołał przeprowadzić polski Kościół przez niezwykle trudne dla jego funkcjonowania lata komunizmu. Prymas Polski Stefan kardynał Wyszyński zmarł 28 maja 1981 r. w Warszawie, w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Miał 80 lat, z których 57 przeżył jako kapłan. Trumna z jego ciałem spoczęła w podziemiach katedry św. Jana w Warszawie, a pogrzeb stał się wielką manifestacją narodową.