Kultura pamięci w nauczaniu Jana Pawła II tematem międzynarodowej konferencji

Na temat znaczenia kultury pamięci w nauczaniu Jana Pawła II mówili uczestnicy pierwszej sesji Międzynarodowej Konferencji „Kultura Pamięci. 100-lecie urodzin Jana Pawła II” zorganizowanej przez Centrum Myśli Jana Pawła II. Konferencja z udziałem ekspertów – znawców dorobku i myśli Jana Pawła II z Francji, Hiszpanii, Włoch i Polski – transmitowana była dziś w Internecie z wykorzystaniem platformy streamingowej.

Prof. Dominika Żukowska – Gardzińska z UKSW wprowadziła uczestników w temat poprzez referat „Kultura i pamięć jako idee Jana Pawła II”. Zwróciła uwagę, że kwestia pamięci pojawia się w nauczaniu Jana Pawła II w wielu kontekstach. Po pierwsze – jest to pamięć człowieka i jego kultury, co w papieskiej myśli wiąże się z realizacją Czwartego Przykazania. Po drugie – jest to pamięć wymagająca oczyszczenia przez przebaczenie i pojednanie, gdzie punktem wyjścia jest dialog z drugim człowiekiem i odkrycie, że moje myślenie i moja pamięć różni się od pamięci innych. Po trzecie – to pamięć, która nie przemija i którą można odnieść do postaci świętych. Po czwarte – pamięć, która pomaga zobiektywizować dzieje i wiąże się z ludzką zdolnością do refleksji nad własną historią.

Prelegentka zwróciła też uwagę, że Jan Paweł II podczas swych licznych podróży okazał się mistrzem odkrywania pamięci miejsca, które odwiedzał.

Prof. Silvano Petrosino z Uniwersytetu Sacro Cuore w Mediolanie mówił o potrzebie pamięci w dobie kultury masowej i sekularyzacji.

Prof. Skibiński podkreślił, że w nauczaniu papieskim obecna była myśl, iż człowiek nie jest tylko przedmiotem procesu dziejowego – on go współtworzy i jest jego interpretatorem, zdolny jest bowiem jako jedyne stworzenie do refleksji nad własną historią.

Zwrócił też uwagę, że wg. Jana Pawła II, również narody obdarzone są swoistą pamięcią dziejową, która wyraża się poprzez historiografię i staje się ważnym elementem narodowej kultury.

Podkreślił, że Jan Paweł II przekonywał o sensie ludzkiego życia i sensowności dziejów narodu oraz o tym, że zarówno pojedynczy człowiek jak i wspólnota są wezwani do odkrywania tego sensu. Przypomniał też papieskie nauczanie, zgodnie z którym kluczem do odkrycia sensowności własnej i narodowej historii jest Chrystus. On umożliwia zrozumienie dziejów, gdyż tłumaczy, czym jest godność , powołanie i przeznaczenie człowieka.