Kustosz Ziemi Świętej przeciw Jerozolimie jako stolicy Izraela

Wola władz USA, aby za stolicę Izraela uznać Jerozolimę świadczy o ignorancji i nieznajomości międzynarodowych realiów – uważa Kustodia Ziemi Świętej.

Takie oświadczenie przekazał rzecznik Kustodii franciszkanin David Maria Jaeger, komentując zalecenie administracji USA, aby uznać Jerozolimę za stolicę państwa Izrael.
przed mikrofonami Radia Watykańskiego o. Jaeger przypomniał, że przyszłość zwierzchnictwa nad Jerozolimą zależy od Izraelczyków i Palestyńczyków, którzy uzgodnili to po rokowaniach w 1993 r.
„Należy spodziewać się, że podział miasta dokonany zostanie według kryteriów samostanowienia jego mieszkańców”, powiedział o. Jaeger. „Jeśli chodzi o miejsca święte chrześcijan – dodał – o ich losach nie mogą decydować jeden czy dwa kraje, lecz cała wspólnota międzynarodowa, ponieważ zainteresowana jest nimi tak wielka część ludzkości”.
Stolica Apostolska dopomina się od wielu lat, aby przyszły status Jerozolimy opierał się na międzynarodowych gwarancjach zachowania religijnego charakteru miasta. Watykan jest zdania, że Święte Miasto winno być traktowane jako dziedzictwo całej ludzkości i dlatego postuluje nadanie Jerozolimie szczególnego statusu międzynarodowego, co wyłączyłoby ją ze sporów bliskowschodnich. Dlatego też Watykan z zadowoleniem przyjął ONZ-owski plan z 1947 r., który zakładał internacjonalizację miasta.
W ubiegłym tygodniu Kongres USA zalecił administracji, aby uznała Jerozolimę za stolicę państwa Izrael. Rząd USA zapowiedział jednak, że nie zastosuje się do zaleceń Kongresu. Rzecznik Departamentu Stanu USA Richard Boucher oświadczył, iż decyzje, podjęte na Kapitolu, mają jedynie charakter „rekomendacji” i jako takie nie są obowiązujące dla rządu.
Władcy Jerozolimy zmieniali się w ciągu wieków. Byli nimi Grecy, Rzymianie, łacińscy krzyżowcy, Arabowie, a do 1917 r. również Turcy. Po utworzeniu niepodległego państwa izraelskiego w 1948 r. miasto przez 19 lat dzieliła linia demarkacyjna i było ono ziemią niczyją. Od czasów wojny sześciodniowej (czerwiec 1967) – kiedy to Żydzi zdobyli arabską część Jerozolimy, zjednoczyli ją z należącą do nich wcześniej częścią zachodnią i w sposób niezgodny z prawem międzynarodowym zaanektowali ją – miasto to jest dla nich „wieczną i niepodzielną stolicą” ich żydowskiego państwa. Podczas jubileuszowych uroczystości 3000-lecia miasta w 1996 r. Izrael dał do zrozumienia, że nigdy nie zgodzi się rozstać z Jerozolimą. Arabowie uznali Jerozolimę jako swoje centrum dopiero w 1948 r., natomiast chrześcijanie chętniej powołują się na „intermezzo” królestwa czasu wypraw krzyżowych.