Łączy nas Boża miłość i modlitwa

Ekumeniczne spotkanie jest niczym innym jak realizowaniem w pełni Chrystusowej prośby z arcykapłańskiej modlitwy: „Ojcze chcę, aby oni byli jedno, jak Ja w Tobie i Ty we mnie”, do tego wszyscy powinniśmy dążyć – powiedział w rozmowie z katolickim radiem „Fiat” ks. Adam Glajcar, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Częstochowie.

W całym kraju odbywają się inicjatywy Kościołów w ramach Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan.

Zdaniem ks. Glajcara, „ekumenizm to pokazanie skłóconemu światu, że chrześcijanie potrafią żyć razem że są dla siebie braćmi i siostrami”. – Potrzeba również wspólnego Słowa Bożego, wspólnej społeczności modlitewnej i sakramentalnej – podkreślił duchowny luterański.

– Tutaj jeszcze się dzielimy, ale musimy sobie zdawać sprawę, że ekumenizm powstaje przede wszystkim „na dołach”, czyli w życiu parafialnym, a nie tylko na szczytach teologicznych – kontynuował ks. Glajcar.

W rozmowie przeprowadzonej w tygodniu ekumenicznym proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Częstochowie podkreślił, że „ludzie naszych wyznań spotykają się ze sobą, ze sobą żyją. Oni wpisują siebie nawzajem w swoją codzienność, to są m.in. śluby, jubileusze, czy komunie. W tym miejscu tworzą się potężne zalążki ekumenizmu” – zaznaczył.

Pastor wskazał również na dzieło bł. Jana Pawła II. – Naszą postawą powinniśmy zmieniać oblicze tej ziemi, jak mówił wielki człowiek Jan Paweł II. To jest prośba o Ducha Świętego, żeby zmieniał nasze oblicza na obraz i podobieństwo Chrystusa – powiedział ks. Glajcar.

Tydzień ekumeniczny w Częstochowie zakończy się Mszą św. o jedność chrześcijan 25 stycznia o godz. 18 w kościele pw. Najświętszego Imienia Maryi (Al. Najświętszej Maryi Panny 56). Mszy św. będzie przewodniczył abp Wacław Depo, metropolita częstochowski.

Pierwsze wzmianki o ewangelikach w okolicy Częstochowy pochodzą z końca XVIII wieku. Jednak dopiero w roku 1802 na północ od Częstochowy powstała pierwsza ewangelicka kolonia tkaczy z Niemiec. Początkowo nazywała się ona Hilbach, a następnie Czarnylas. Opiekę duszpasterską nad czarnoleskimi ewangelikami sprawowali początkowo kapelani wojsk pruskich, a następnie duchowni ze Śląska, przede wszystkim z Tarnowskich Gór. Po powstaniu w roku 1820 parafii ewangelickiej w Wieluniu, ewangelicy z Czarnegolasu udawali się tam na nabożeństwa.

W roku 1852 rozpoczęto odprawianie nabożeństw w mieszkaniu prywatnym w Częstochowie. W latach 1870-1880 nabożeństwa odbywały się w domu modlitwy w alei Najświętszej Marii Panny nr 14. W dniu 8 października 1891 roku superintendent generalny ks. Paweł von Everth poświęcił dom modlitwy w Częstochowie przy ul. Ogrodowej 8. W 1905 r. władze rządowe zgodziły się na utworzenie w Częstochowie parafii ewangelickiej. Stało się to faktem w dniu 22 czerwca 1905 r. Administratorem był w tym czasie ks. Jan Buse z Piotrkowa Trybunalskiego. W 1909 r. ukonstytuował się komitet budowy kościoła. W dwa lata później sprzedano plac przy ul. Ogrodowej, gdzie znajdował się dotychczasowy dom modlitwy i zakupiono plac przy ul. Centralnej (obecnie ul. Śląska). 6 czerwca 1912 r. dokonano poświęcenia kamienia węgielnego pod obecny kościół ewangelicki w Częstochowie. Aktu poświęcenia kościoła dokonał 8 grudnia 1913 r. bp dr Juliusz Bursche.

Kolejno duszpasterzami kościoła ewangelicko-augsburskiego w Częstochowie byli: ks. Leopold Wojak (1912 – 1953), ks. Ryszard Neuman (1953 – 1979), ks. Paweł Anweiler (1979 – 1991), ks. Henryk Kurzawa (1991 – 2000), ks. prof. ChAT dr hab. Marcin Hintz (2000 – 2011). Obecnie funkcję tę pełni od 2011 r. ks. Adam Glajcar.