Leźnica Wielka – majówka przy kapliczce

Tradycyjnie każdego majowego dnia na wsiach i w miastach przy przydrożnych krzyżach i kapliczkach gromadzą się wierni w różnym wieku, aby wspólnie śpiewać litanię loretańską, wielbiąc Boga przez wstawiennictwo Jego Matki Maryi. Tak też od lat czynią wierni z parafii w Leźnicy Wielkiej w archidiecezji łódzkiej.

W pierwszym dniu maja przy kapliczce wzniesionej 33 lat temu w Leźnicy Wielkiej – Osiedle zgromadzili się mieszkańcy osiedla, by wspólnie odmówić dziesiątek różańca świętego, zaśpiewać majowe, oraz tradycyjne pieśni Maryjne takie jak: „Chwalcie łąki umajone”, „Cześć Maryi”, „O Maryjo, żegnam Cię” czy „Zapada zmrok”.

– To moja pierwsza majówka z wami, choć wiem, że gromadzicie się tu każdego roku, w każdy dzień maja, by wspólnie śpiewać majowe. Choć w parafii również jest nabożeństwo majowe, to jednak ta majówka przy kapliczce ma wymiar szczególny, z waszym udziałem – tradycyjny – podkreślił uczestniczący w modlitwie proboszcz leźnickiej parafii ks. Rafał Dąbrowski.

– Wraz z pomysłem wzniesienia naszej kapliczki, która została poświęcona 29 maja 1991 r., rozpoczęliśmy wspólną modlitwę – śpiewanie majowego. Wcześniej, gdy nie było jeszcze kapliczki, chodziłyśmy wraz z innymi parafiankami do sąsiedniej wioski. Odkąd mamy już to miejsce, nie było majowego dnia, kiedy nie było tutaj śpiewania. Jak jest słońce, jest nas więcej, jak pada deszcz – jest nas mniej, ale zawsze jest tu ktoś, kto się modli – tłumaczy Lila Kałuziak, animująca modlitwę przy kapliczce.

Majówki, czyli majowe modlitwy przy kapliczkach, na stałe wpisały się pobożność maryjną Polaków. W sposób zewnętrzny wyraża się ona przez codzienne wieczorne gromadzenie się na wspólną modlitwę, ale również poprzez przyozdabianie krzyży i przydrożnych kapliczek. Jest to wyraz wielkiego szacunku wiernych do Chrystusa, Matki Bożej i Świętych Pańskich oraz – co podkreślają wierni – tradycja przekazywana z pokolenia na pokolenie.