Licheń: „Wolontariat a dojrzałość chrześcijańska” – warsztaty dla wolontariuszy hospicyjnych

„Wolontariat a dojrzałość chrześcijańska” – pod takim hasłem w sanktuarium maryjnym w Licheniu trwa spotkanie formacyjno-szkoleniowe dla wolontariuszy hospicyjnych. W trakcie wykładów wolontariusze na co dzień opiekujący się nieuleczalnie chorymi w ośrodkach opieki paliatywnej, dzielą się swoimi doświadczeniami, spostrzeżeniami i zdobytą wiedzą.

Licheńska konferencja odbywa się już po raz czwarty. Każdego roku organizatorzy starają się, aby spotkaniu wolontariuszy z całego kraju towarzyszył jeden konkretny temat. W tym roku jest nim hasło „Wolontariat a dojrzałość chrześcijańska”.

„Taki temat wziął się z kilku powodów. Po pierwsze rok 2011 jest obchodzony jako Europejski Rok Wolontariatu. Jest to pewna inspiracja, ale i doświadczenie tego, że współcześnie wolontariat jest trochę inaczej rozumiany niż pokazuje to Ewangelia, która wzywa do dojrzałości, do pójścia za Chrystusem. Często wolontariat jest promowany jako zaangażowanie, które daje profity, dyplomy, punkty. Jest to oczywiście ważne, jednak chodzi nam przede wszystkim o to, aby zrozumieć głębszy aspekt pracy wolontariackiej, gdzie poświęcając swój czas możemy bezinteresownie pomóc tym, którzy sami już o siebie nie mogą zadbać” – powiedział ks. Andrzej Dziedziul MIC z warszawskiego Hospicjum Domowego Księży Marianów.

Osoby, które pragną poświęcić swój czas dla innych zostając wolontariuszami, często robią to z różnych powodów – dodaje kapłan. „W trakcie konferencji rozważamy różne motywacje zarówno u pracowników hospicjów, jak i wolontariuszy. Są one związane z dowartościowaniem samego siebie, przychodzą także członkowie rodzin, którzy zaznali czegoś dobrego w tych trudnych sytuacjach i chcą coś zrobić dla innych. Generalnie jest to grupa ludzi, która nie widzi w śmierci tylko i wyłącznie klęski, ale postrzega ją jako nieodłączny element życia i przejście do lepszego świata” – wyjaśnił ks. Dziedziul.

W trakcie wykładów wolontariusze uczą się, w jaki sposób pozytywnie myśleć i mówić o hospicjum. Słowo „hospicjum” wielu osobom kojarzy się negatywnie – jako miejsce, gdzie umierają ludzie. Podczas warsztatów podkreślano, że należy jednak pamiętać, iż jest to przede wszystkim miejsce, gdzie ludzie nieuleczalnie chorzy mogą znaleźć pomoc w cierpieniu fizycznym, emocjonalnym i duchowym. Jest to miejsce, gdzie pacjenci żyją, gdzie rozmawiają i uśmiechają się, oraz gdzie mogą w godnych warunkach przygotować się na to, co prędzej czy później spotka każdego człowieka.

W licheńskiej konferencji bierze udział ponad 120 wolontariuszy z 24 hospicjów działających na terenie Polski oraz przedstawiciele pierwszego hospicjum w Wilnie.

W Polsce funkcjonuje ok 350 hospicjów (publicznych i niepublicznych) prowadzonych przez stowarzyszenia, fundacje, stowarzyszenia zakonne, Caritas. Są to: poradnie medycyny paliatywnej, hospicja domowe, oddziały medycyny paliatywnej, hospicja stacjonarne oraz zespoły opieki domowej dla dzieci.