Łódź: 25-lecie Centrum Opieki Socjalnej Maximilian-Kolbe-Werk

Pomoc dla osób ocalonych z obozów koncentracyjnych i gett świadczy Centrum Opieki Socjalnej im. Maksymiliana Kolbego w Łodzi. Pracuje ono już od 25-lat.

W październiku 1989 roku Stowarzyszenie Maximilian-Kolbe-Werk uruchomiło, z pomocą byłych więźniów obozów koncentracyjnych z Łodzi, Centrum Opieki Socjalnej im. Maksymiliana Kolbego – centrum socjalno-medyczne, które służy byłym więźniom obozów.

Od tego czasu pracuje ono dla osób ocalonych z obozów koncentracyjnych i gett z Łodzi i okolicy. Ponadto, stąd wysyłane są dary Stowarzyszenia Maximilian-Kolbe-Werk do licznych odbiorców w całej Polsce. Dawniej Centrum było również „miejscem przeładunku“ wielu transportów z pomocą, wysyłanych przez Stowarzyszenie do państw byłego Związku Radzieckiego, w szczególności na Ukrainę, Białoruś i do Rosji.

Praca Centrum Opieki Socjalnej jest wciąż bardzo potrzebna byłym więźniom – ok. 250 ocalałym z obozów koncentracyjnych i gett, mieszkającym w mieście i regionie Łódź. W ramach działalności Centrum zorganizowano godziny przyjęć lekarzy specjalistów, rehabilitację, zarówno w Centrum, jak i w domach podopiecznych oraz opiekę domową. Do ciężko chorych wysyłana jest pomoc do domu, a potrzebującym rozwożone są obiady.

Centrum Opieki Socjalnej ma jednocześnie ogromne znaczenie dla pracy Stowarzyszenia Maximilian-Kolbe-Werk w całej Polsce: w Centrum koordynowany jest przydział miejsc do sanatoriów dla osób ocalałych z obozów koncentracyjnych i gett ze wszystkich regionów Polski, tworzone są listy grup zapraszanych przez Stowarzyszenie Maximilian-Kolbe-Werk na wczasy do Niemiec oraz wysyłane są bezpłatne środki pomocy medycznej, np. wózki inwalidzkie, chodziki, kule oraz materiały higieniczne i opatrunkowe.

Centrum jest do dziś utrzymywane i finansowane przez niemieckich darczyńców.

Szczególną rolę odgrywali i odgrywają byli więźniowie, angażujący się społecznie w działanie Centrum, np. jako lekarze lub pielęgniarki. Przede wszystkim trzeba tu wymienić długoletniego kierownika centrum, pana Zygmunta Kauca.

Etatowi pracownicy wspierani są od 2001 roku przez wolontariuszy z Niemiec. Wolontariusze zajmują się rozwożeniem obiadów oraz odwiedzają i pomagają ocalałym z obozów koncentracyjnych w ich domach.

W pierwszych latach Centrum kierowali społecznie byli więźniowie obozów koncentracyjnych. Od jesieni 2005 roku Centrum jest kierowane przez etatowych pracowników.

Od grudnia 2008 roku kierownikiem Centrum jest siostra Ewa Tonacka z Zakonu Sióstr Salwatorianek. W zakresie opieki domowej pomaga jej wykwalifikowany opiekun dla osób starszych, siostra Agata Parszywka, również z Zakonu Sióstr Salwatorianek.