Łódź: pielgrzymka trzeźwościowa do Łagiewnik

Około 300 osób pielgrzymowało z łódzkiej katedry do grobu bł. ojca Rafała Chylińskiego w Łagiewnikach. Piesza pielgrzymka w intencji trzeźwości i trudnych problemów Łodzi i regionu odbywała się w tym roku pod hasłem „Kochająca matka zawsze trzeźwa”.Pielgrzymka rozpoczęła się w łódzkiej katedrze. Pątników, wśród których znajdowało się wiele dzieci, pożegnał metropolita łódzki, abp Marek Jędraszewski.

13-kilometrowy dystans pielgrzymi pokonywali w dwóch częściach. Pierwsza z nich wiodła ulicami typowo miejskimi, drugi odcinek zaczął się po postoju na skraju lasu łagiewnickiego.

Pielgrzymka idzie każdego roku do łódzkich Łagiewnik, by za przyczyną błogosławionego Rafała prosić o wstawiennictwo i łaski dla całej łódzkiej społeczności. „Chcemy prosić o wsparcie w trudnych intencjach i problemach. Szczególnie modlimy się w intencji osób uzależnionych od alkoholu i innych używek. Obejmujemy ich wszystkich modlitwą i za przyczyną bł .Rafała prosimy dla nich o dobre życie i błogosławieństwo” – tłumaczy ks. Piotr Pirek, organizator pielgrzymki, moderator Ruchu Światło-Życie w archidiecezji łódzkiej.

W 300-osobowej grupie wyróżniają się siostry salezjanki, prowadzące Ochronkę Bałucką, które – jak co roku – pielgrzymują razem ze swoimi podopiecznymi. Są też małżeństwa z dziećmi, klerycy, kilku kapłanów i siostry zakonne. Grupa cały czas modli się, słucha świadectw i śpiewa.

Ukoronowaniem pielgrzymki jest msza święta w kościele oo. franciszkanów w Łodzi-Łagiewnikach. Przewodniczy jej bp Adam Lepa.

Piesza pielgrzymka w intencji trudnych problemów Łodzi i regionu organizowana jest od 1994 roku i odbyła się już po raz 23. Początkowo jedyną intencją była trzeźwość mieszkańców Łodzi i regionu. Szybko jednak okazało się, że problemów, jakie dotykają miasto i całą archidiecezję, jest znacznie więcej.

Błogosławiony o. Rafał Chyliński urodził się 8 stycznia 1694 r. we wsi Wysoczka koło Poznania. W roku 1715 został przyjęty do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów). 26 kwietnia 1716 r. złożył śluby wieczyste przyjmując imię Rafał. W czerwcu 1717 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Swoje powołanie odkrywał w głoszeniu kazań i nauk pogłębiających moralność, katechizacji, spowiedzi oraz apostolstwu miłości i miłosierdzia wśród biednych i cierpiących.

Z polecenia przełożonych klasztorów, w których przebywał, zajmował się rozdzielaniem posiłków i odzieży dla ubogich. W 1736 r. trafił do Krakowa, aby służyć pomocą w czasie epidemii. W roku 1738, po ustaniu epidemii w Krakowie, o. Rafał wrócił do łódzkich Łagiewnik, gdzie kontynuował powierzoną mu opiekę nad ubogimi.

We wrześniu 1738 r. ciężko zachorował i zmuszony był przebywać w celi aż do śmierci.

Zmarł 2 grudnia 1738 r. Błogosławionym ogłosił go papież Jan Paweł II w Warszawie, 9 czerwca 1991 r. w czasie swojej czwartej pielgrzymki do Polski.