Łódź: Wieczór Uwielbienia w ramach Archidiecezjalnego Święta Eucharystii

Dopełnieniem łódzkich uroczystości 1050. rocznicy Chrztu Polski było wieczorne uwielbienie Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie, które odbyło się w niedzielę na placu przy katedrze. Wydarzenie przygotował Wydział Duszpasterstwa Młodzieży łódzkiej kurii archidiecezjalnej.

Była wspólna modlitwa i pieśni chwały wykonywane na cześć Najświętszego Sakramentu. Podczas Wieczoru Uwielbienia na scenie wystąpił chór i orkiestra złożona z łódzkich filharmoników oraz młodzieży, która gra i śpiewa w grupach, zespołach i scholach parafialnych i młodzieżowych. Muzycy wystąpili pod batutą Kacpra Biruli z Filharmonii Wrocławskiej.

Świadectwem o Eucharystii podzielił się ksiądz Krzysztof Dukielski, zastępca dyrektora Krajowego Biura ŚDM, który mimo gorącego okresu przygotowań do spotkania z Papieżem Franciszkiem w Krakowie, znalazł czas dla łódzkiej młodzieży.

Ksiądz Dukielski przedstawił trzy aspekty Sakramentu Eucharystii. Eucharystia jest po pierwsze naszym osobistym spotkaniem z Jezusem. „Od dziecka czułem podczas Mszy Świętej, że jest to coś niezwykłego, że jest tu obecny Jezus i że ja jestem dla niego ważny”- mówił ks. Dukielski. Bo na Eucharystii każdy z nas jest dla Jezusa numerem jeden, zna każdego z nas po imieniu.

Po drugie Eucharystia to Golgota. To na Eucharystii wzgórze Golgoty z krzyżem nabiera sensu, bo to tu Jezus oddaje swoje życie za każdego z nas. Za każdego z nas składa ofiarę. Bóg pokazuje nam sens Golgoty, krzyża, cierpienia. „Zawsze zastanawiałem się gdzie jest moje miejsce na tej Golgocie i teraz wiem, że nie pod krzyżem, bo tam jest miejsce Matki Bożej, ale właśnie po tej drugiej stronie krzyża. Musze być przybity z Jezusem do krzyża dopiero wtedy właściwie odczytam sens tego cierpienia” – mówił ks. Dukielski.

Co najważniejsze Jezus w Eucharystii działa na nas i przez nas chce oddziaływać na innych ludzi. Eucharystia ma nas przemieniać. Zostajemy posłani przez Jezusa, by głosić dobrą nowinę, by dawać nadzieję i dzielić się Bożą miłością. „Jezus w Eucharystii sprawia wielkie cuda. Wielokrotnie tego doświadczyłem. To codzienne, mniej lub bardziej spektakularne, uzdrowienia, uwolnienia, przemiany ludzkich serc. To się dzieje podczas każdej Eucharystii. Dlatego nie bójcie się świadczyć o Jego miłości, która w Was działa” – mówił ksiądz Krzysztof Dukielski.

Na zakończenie słowo do zgromadzonych przy katedrze skierował ksiądz arcybiskup Marek Jędraszewski, który poruszony doświadczeniem wiary i wspólnoty młodych łodzian skupionych i rozmodlonych przy Najświętszym Sakramencie podzielił się swoimi wspomnieniami ze Światowych Dni Młodzieży z Madrytu. Jedyne co Hiszpanie gwarantowali, że na pewno się uda podczas tych Światowych Dni Młodzieży to była pogada- wspomina metropolita łódzki- jednak tak się nie stało. W trakcie modlitewnego czuwania nadciągnęła burza, z ogromnym wiatrem, który wszystko przewracał. „Nasza grupa polskich biskupów zaczęła wspólnie się modlić prosząc św. Jana Pawła II- zrób coś, to jest przecież Twój pomysł. To jest Twoja inicjatywa te Światowe Dni Młodzieży, zrób coś. I w pewnym momencie nastała cisza, a potem ponad milionowy tłum młodych przez długie minuty klęczał przed Najświętszym Sakramentem, gdzieś w oddali słychać było jeszcze pomruki burzy, a myśmy trwali na klęczkach”- wspominał łódzki pasterz.

I dodał – „Dzisiaj jest nas tu nieporównywanie mniej, ale też towarzyszyła nam ta cisza i tylko odgłosy miasta, tramwajów i gdzieś Pan Jezus w głębi naszych serc, który mówi – JESTEM. Tu zaczyna się przestrzeń naszej wolności- co my zrobimy wobec tego – JESTEM Chrystusa? Czy przyjdziemy, czy zbliżymy się do Niego? Czy upadniemy na kolana? Czy odwrócimy się obojętnie, nie chcąc dostrzec tej Jego obecności i nie chcąc słyszeć tego Jego głosu- JESTEM” –mówił abp Jędraszewski.

Wspólne świętowanie trwało do późnych godzin. Po zakończonym koncercie młodzież zaprosiła wszystkich przybyłych na poczęstunek na dziedziniec przy ul. Skorupki 13, gdzie znajduje się Wydział Duszpasterstwa Młodzieży archidiecezji łódzkiej. Tam dalej trwało wielkie świętowanie przepełnione śpiewem wychwalającym Pana i Bożą radością.