Lublin: jubileusz 20-lecia Stowarzyszenia Misericordia

Charytatywne Stowarzyszenie Niesienia Pomocy Chorym Misericordia w Lublinie ma 20 lat. Pracownicy i podopieczni świętowali jubileusz 8 czerwca, najpierw podczas Mszy św. w archikatedrze lubelskiej, a następnie w czasie gali na Zamku Lubelskim. Misericordia opiekuje się osobami z niepełnosprawnością umysłową.

– W tekstach biblijnych spotykamy wiele imion Boga. Wydaje się, że najbardziej adekwatnym i najpiękniejszym imieniem Boga jest to, które podaje św. Jan w swoim liście: Bóg jest miłością. W tym imieniu zawiera się wszystko – mówił w czasie Mszy św. administrator diecezji bp Mieczysław Cisło.

Zauważył, że Bóg uczy człowieka miłości „asymetrycznej”, która nie zawsze będzie odwzajemniona. Tej miłości trzeba się uczyć pod krzyżem. Taką miłością jest też miłość do osób niepełnosprawnych psychicznie, która nie szczędzi czasu, sił, uśmiechu, ciepła rąk, i nie oczekuje wzajemności.

– Mamy wokół nas tyle przykładów, które nas budują, zachęcają, uskrzydlają – mówił bp Cisło, wskazując na błogosławionych, jak Matka Teresy z Kalkuty. – To, że Europejki znalazły swoje miejsce u Matki Teresy, to znak czasu, dziś świat potrzebuje miłości miłosiernej, także tej asymetrycznej – podkreślił. Przywołał też słowa misjonarki miłości o tym, że „prawdziwa miłość boli”. Wspomniał też o zmarłym kilka lat temu założycielu Emaus, abbe Pierre, który przed śmiercią został w plebiscycie uznany za największego Francuza. – Świat potrzebuje i rozpoznaje sens i wartość Ewangelii, jeżeli spotyka takich świadków – zauważył.

– Myślimy o tym dziele, które liczy 20 lat, tu też jest wiele miłości asymetrycznej, jest wiele miłości w służbie człowiekowi w potrzebie, cierpiącemu, a może nawet nieświadomemu swego cierpienia – mówił bp Cisło. Zauważył, że podopieczni nieraz nie rozpoznają tej służby, ale odpowiedzią są słowa „dla Jezusa”, obecnego w człowieku potrzebującym i cierpiącym.

Początki stowarzyszenia to współpraca ze Szpitalem Neuropsychiatrycznym. – „Misericordia” to dzieło Bożego Miłosierdzia – mówił w czasie uroczystości na Zamku ks. prałat Tadeusz Pajurek, inicjator i prezes stowarzyszenia. – Kiedy w 1990 roku abp Pylak posłał mnie do Szpitala Neuropsychiatrycznego jako kapelana, byłem przerażony, nie znałem tych ludzi. Ale kiedy zobaczyłem chorych, postanowiłem, że zrobię wszystko aby rozpocząć posługę miłości – dodał. Opowiedział o drodze, jaką trzeba było przejść do wybudowania kaplicy i powstania stowarzyszenia, które na jej powstanie mogło zdobyć środki.
– Dostrzegliśmy, że nie tylko kaplica, ale potrzebny jest też ośrodek rehabilitacji dla osób z zaburzeniami psychicznymi, że coś więcej trzeba robić, bo poza modlitwą potrzebna jest terapia – wspominał. Ostatecznie ośrodek rehabilitacyjny powstał w 1997 roku, także kościół rektoralny, a potem kolejne dzieła.

O rozwoju stowarzyszenia opowiadał zastępca prezesa ks. Waldemar Sądecki. Podkreślił, że oprócz ośrodka rehabilitacji, którego głównym celem jest umożliwienie podopiecznym powrotu do ról społecznych i z którego korzysta 60 osób, stowarzyszenie prowadzi Warsztaty Terapii Zajęciowej, pierwsze w Lublinie dla osób z zaburzeniami psychicznymi, a także hostel, w którym mieszka 17 osób. – Jest to bardzo ważny etap w procesie rehabilitacji – podkreślił ks. Sądecki. Przy Stowarzyszeniu funkcjonuje także Teatr Przebudzenie. Dla tych, którzy nie mają odwagi przychodzić codziennie, jest Klub Pacjenta. Po to, by otworzyć się na mieszkańców dzielnicy i nie tworzyć wrażenia zamkniętej twierdzy, powstała palcówka wychowawcza dla dzieci. Przy Misericordii działa także Zakład Aktywizacji Zawodowej, jedyny taki w Lublinie, gdzie pracę znalazły 34 osoby.

Podczas uroczystości wręczono po raz pierwszy statuetki i medale „Świadek miłosierdzia” instytucjom i osobom, które wspomagają dzieło pomocy osobom chorym i cierpiącym. Statuetkę odebrał m.in. bp Mieczysław Cisło, jako zarządca archidiecezji.

Swoje odznaczenia najbardziej zasłużonym i wiernym pracownikom Misericordii przyznali wojewoda lubelski, marszałek województwa i prezydent miasta. Ks. prałat Tadeusz Pazurek otrzymał medal pamiątkowy województwa lubelskiego za szczególne zasługi w pracy społecznej na rzecz mieszkańców województwa oraz medal prezydenta miasta.