Lublin: pierwsza konsekracja dziewicy

Abp Józef Życiński dokonał pierwszej w archidiecezji lubelskiej konsekracji dziewicy. Bohaterka uroczystości to pracownik naukowy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Podczas obrzędu konsekracji dziewicy kandydatka wykonuje gest włożenia rąk w ręce biskupa, jak podczas święceń kapłańskich. W modlitwie konsekracyjnej biskup prosił Ducha Świętego o udzielenie dziewicy „roztropnego umiarkowania” i „mądrej dobroci, łagodności i cierpliwości”. Kandydatka ślubowała przez całe życie trwać w dziewictwie poświęconym Bogu i służbie Kościołowi. Na znak konsekracji otrzymała obrączkę.
– Ta uroczystość to wielka lekcja optymizmu, że można być tak blisko Chrystusa, żeby oddać Mu wszystko, co subtelne w duszy: marzenia, wolę, plany, podświadomość – mówił abp Życiński. Dodał, że współczesna cywilizacja, przyzwyczajona do krzykliwych reklam, traci wrażliwość na łagodny powiew Pana, tymczasem On przysyła swoich aniołów, karmi ludzi i wreszcie sam przychodzi, nawet w zmęczeniu podobnym do tego, którego doświadczył prorok.
– W tym geście serca otwartego na konsekrację wyraża się tajemnica Kościoła – mówił metropolita. Podkreślał, że Kościołowi potrzeba uświęcania świata, a nie narzekania, potrzeba osób, które ofiarują wszystko Bogu, nie zachowując nic dla siebie.
– W chrześcijańskich wspólnotach dziewice poświęcone Bogu znane są już od czasów apostolskich – wyjaśniał ks. prałat Józef Szczypa, wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego. Akt ten sięga czasów, gdy nie było jeszcze zorganizowanego życia zakonnego i osoby pragnące żyć w czystości i poświęceniu dla Boga wybierały tę formę zaślubin z Boskim Oblubieńcem.
Dziewicami poświęconymi Bogu mogą się stać kobiety, które nigdy nie żyły w małżeństwie ani w stanie nieczystości, a według opinii innych ze względu na wiek i obyczaje będą w stanie wytrwać w stanie czystości. Do ślubowania dopuszczone są przez ordynariusza miejsca i on dokonuje konsekracji. Dziewice poświęcone przez biskupa ślubują czystość, by bardziej kochać Chrystusa i lepiej służyć bliźnim. Ich obowiązkiem staje się pokuta, wykonywanie dzieł miłosierdzia, apostolstwo i gorliwa modlitwa.