Lublin: ponowny pochówek zmarłych lublinian

W lubelskiej archikatedrze odprawiona została we wtorek Msza święta w intencji wszystkich mieszkańców miasta pochowanych przy nieistniejącym kościele Bożego Ciała w Lublinie, których kości znaleziono podczas przebudowy placu Litewskiego. Zdaniem archeologów, większość ciał należała do pensjonariuszy szpitala prowadzonego przez zakonników. Po Eucharystii odnalezione szczątki spoczęły we wspólnym grobowcu na cmentarzu na Majdanku.

W homilii proboszcz parafii katedralnej ks. prał. Adam Lewandowski mówił o potrzebie szacunku wobec przodków. Jak zauważył duchowny, miarą wielkości cywilizacji jest szacunek, jakim otacza się ciała zmarłych: „Dobrze się dzieje, że darzymy szczątki swoich przodków czcią. Swoją tożsamość można zachować poprzez pamięć o minionych pokoleniach” – powiedział ks. Lewandowski.

W rozmowie z dziennikarzami prezydent Lublina dr Krzysztof Żuk przyznał, że miasta mają obowiązek okazywać szacunek wobec swoich dawnych obywateli.

„Pamiętamy o mieszkańcach, którzy budowali to miasto. Nie wiemy, kim oni byli. Według badań archeologów byli to żołnierze, mieszczanie, ciężko pracujący ludzie, którzy zmarli w szpitalach. Oddajemy im cześć mając świadomość, że jeszcze wiele jest takich anonimowych grobów” – tłumaczył prezydent Lublina.

Po wspólnej modlitwie, trumny ze szczątkami zmarłych przed kilkoma wiekami lublinian pochowano we wspólnym grobowcu na cmentarzu komunalnym na Majdanku. Symboliczne wieńce złożył prezydent Lublina, przedstawiciele Rady Miasta i mieszkańcy Lublina.

W trakcie trwającej od ub. roku przebudowy placu Litewskiego, znaleziono wiele ludzkich kości. Pochodzą one z cmentarza, który znajdował się przy nieistniejącym już kościele, klasztorze i szpitalu bonifratrów, który stał w tym miejscu w latach 1641–1819. Zdaniem archeologów, większość ciał należała do pensjonariuszy szpitala prowadzonego przez zakonników. Szczątki znaleziono też w okolicach fundamentów Soboru Podwyższenia Krzyża Pańskiego, rozebranego w 1925 r.