Małżonkowie z Lisieux przeciwwagą dla mentalności współczesnego świata

„Wzór prawdziwego sakramentalnego, nierozerwalnego małżeństwa, jakim są święci Ludwik i Zelia Martin, stanowi przeciwwagę wobec mentalności świata, lansującego rozwody, rozwiązłość seksualną, pseudomałżeństwa pomiędzy osobami tej samej płci” – podkreślił o. dr hab. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, który dokonał wprowadzenia 16 grudnia relikwii rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus w parafii Matki Bożej Różańcowej w Krakowie. Kolejna instalacja relikwii świętych Małżonków z Lisieux to dowód na rosnący kult tych patronów życia rodzinnego.

W kazaniu karmelita bosy z klasztoru w Wadowicach nawiązał do obchodzonej dziś w Kościele niedzieli „Gaudete”, zapowiadającej celebrację narodzenia Jezusa, jaka nastąpi za 9 dni. „W tutejszej parafii ta radość z bliskiego już spotkania z Panem Jezusem w Jego Narodzeniu, ma jeszcze jeden bardzo ważny motyw, bo oto chcemy przeżyć jeszcze inne, bardzo wymowne, duchowe spotkanie ze świętymi Rodzicami i Małżonkami” – zwrócił uwagę zakonnik, przybliżając wiernym sylwetki Zelii i Ludwika Martin, obecnych od teraz w krakowskim kościele w znaku relikwii.

Kapłan zaznaczył, że rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus są pierwszą parą małżeńską nie męczenników, jaka została wpisana do kanonu świętych w ciągu dwutysiącletniej historii Kościoła. „I stało się to zaledwie 3 lata temu, 18 października 2015 r. w Rzymie, w czasie trwania Synodu Biskupów o rodzinie” – przypomniał kaznodzieja.

Zauważył zarazem, że decyzja papieża, który w tym czasie i miejscu dokonał ich kanonizacji, nie była przypadkowa.

„Papież ukazał w nich dzisiejszemu rozwiązłemu światu wzorzec życia małżeńskiego wiernego Bogu, wzór prawdziwej, otwartej na przekazywanie daru życia rodziny, wzór prawdziwej, zatroskanej o dobro dzieci matki i godnego naśladowania oddanego życiu rodzinnemu, rozmodlonego ojca” – dodał i wskazał, że w ten sposób Franciszek ukazał światu „prawdziwą, wielodzietną rodzinę, prawdziwe sakramentalne, nierozerwalne małżeństwo”.

„Namiestnik Chrystusa, jako stróż depozytu wiary, uczynił to płynąc pod prąd mentalności tego świata, która lansuje rozwody, rozwiązłość seksualną, pseudomałżeństwa pomiędzy osobami tej samej płci, a nawet adoptowanie przez nie dzieci” – podkreślił kaznodzieja, dziękując miejscowemu proboszczowi i dziekanowi ks. kan. Ireneuszowi Okarmusowi za decyzję o wprowadzeniu relikwii do parafii.

Kolejni chrześcijanie skazani na śmierć za bluźnierstwo

„Pamiętajmy, że wszyscy, że każdy człowiek powołany jest do świętości życia; że świętość otwarta jest także dla małżonków, którzy trudzą się i podejmują wiele ofiar, by wychować swoje dzieci, jak to czynili święci Rodzice” – zaapelował na koniec duchowny.

Zakonnik – konsultor referatu spraw kanonizacyjnych w krakowskiej Kurii Metropolitalnej – osobiście wprowadził relikwie św. małżonków w innych miejscach Polski, m.in. w krakowskich parafiach: Matki Bożej Dobrej Rady na Prokocimiu, św. Floriana, św. Mikołaja, św. Judy Tadeusza w Nowej Hucie Czyżynach, oraz innych – w Sance k. Krzeszowic (parafia św. Jakuba), w parafii św. Piotra w Wadowicach, Przemienienia Pańskiego w Libiążu, a także w diecezji kieleckiej: w Lisowie (św. Mikołaja), Brzezinach (Wszystkich Świętych), Korytnicy (św. Floriana) i Piotrkowicach (Zwiastowania Pańskiego), i w archidiecezji przemyskiej – parafia Gwizdów (Matki Bożej Pocieszenia).

Ludwik Józef Stanisław (Louis Joseph Stanislas) Martin (22 VIII 1823-29 VII 1894) urodził się w Bordeaux. Zelia Maria (Zélie Marie) z domu Guèrin (23 XI 1831-28 VIII 1877) pochodziła z Gandelain koło Alençon. Oboje małżonkowie doczekali się dziewięciorga dzieci, urodzonych w latach 1860-73, z których najmłodszą była ta, która najbardziej rozsławiła rodzinę – św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Czworo z potomstwa zmarło w bardzo młodym wieku. Te, które przeżyły – same córki – zostały zakonnicami i doczekały, poza św. Teresą, sędziwego wieku (dwie zmarły licząc prawie 90 lat).

Beatyfikacja Ludwika i Zelii Martin odbyła się 19 października 2008 w Lisieux. Stali się oni drugim małżeństwem, wyniesionym przez Kościół na ołtarze w naszych czasach. Pierwszymi byli Alojzy i Maria Beltrame Quattrocchi z Włoch, których Jan Paweł II ogłosił błogosławionymi 21 października 2001 w Rzymie.