Metropolita Hilarion oskarżany o molestowanie seksualne

Pewnego razu podczas pobytu w swym domu we Francji Gieorgij zachorował i z wysoką gorączką leżał w łóżku. Odwiedził go tam wówczas Hilarion i – jak powiedział później Suzuki – doszło do pierwszego kontaktu fizycznego między nimi. Hilarion miał powiedzieć: „Chcę poczuć cię przez skórę. Jak ojciec chcę być obok ciebie”. Chory ponoć sprzeciwiał się temu, ale jego przełożony był natrętny i wszedł do jego łóżka. Później podobne sytuacje kilkakrotnie się powtórzyły. Gdy we wrześniu 2023 młody człowiek chciał uwolnić się od wpływów i nacisków Hilariona, ten zaczął mu grozić, wykorzystując przy tym swe nadrzędne stanowisko służbowe.

W pewnym momencie Suzuki zaczął potajemnie nagrywać i filmować metropolitę i dokumentować wspólne wyjazdy – redakcja zapewniła, że rozporządza nagraniami rozmów, zdjęciami i innymi dokumentami, z których część została już udostępniona publicznie.

Gdy sytuacja stawała się coraz groźniejsza dla młodego człowieka, w styczniu br. opuścił on (a właściwie uciekł) Węgry z kosztownościami wartości ok. 30 tys. euro i wrócił do Japonii, gdzie oskarżono go o kradzież. „Nowaja Gazieta” podała, iż ma nie tylko filmy z wypowiedziami Suzukiego, ale także mejle, w których Hilarion przeprasza swego młodego partnera za wyrządzone mu krzywdy, proponując mu zarazem pojednanie i zapewniając, że skradzione rzeczy może sobie zatrzymać jako rekompensatę. Gdy, według gazety, ani Suzuki, ani jego japońska rodzina nie odpowiadali na mejle, metropolita próbował porozumiewać się z nimi za pomocą kazań, do których włączał pewne szczegóły, dotyczące stosunków między nim a jego „ałtarnikiem”, nieczytelne dla postronnych słuchaczy.

Zarzuty pod adresem Hilariona dotyczą zresztą nie tylko jego życia seksualnego, ale także spraw finansowych. Nie wiadomo np. dokładnie, w jakich okolicznościach zdążył on uzyskać paszport i obywatelstwo Węgier w ciągu niespełna dwóch lat pobytu w tym kraju i kupić dużą działkę pod Budapesztem wartości 4,9 mln euro. Poza tym ma on kilka posiadłości we Francji i być może w innych krajach.

Po ujawnieniu skandalu Hilarion, który stanowczo zaprzeczał stawianym mu zarzutom, miał wyjechać do Moskwy, oddając się do dyspozycji kierownictwa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP).

Metropolita Hilarion (w świecie Grigorij Ałfiejew) urodził się 24 lipca 1966 w Moskwie. W 1984 ukończył renomowaną moskiewską średnią specjalną szkołę muzyczną im. Gniesinów, po czym rozpoczął studia w stołecznym konserwatorium, przerwane 2-letnią służbą wojskową, w czasie której głównie grał w orkiestrze. Po demobilizacji już nie wrócił na studia, ale wstąpił do klasztoru w Wilnie i tam 19 sierpnia 1987 przyjął święcenia kapłańskie. Odtąd jest już związany z Kościołem, najpierw na Litwie, od 1991 – w Rosji. Odbył studia teologiczne w Moskwie (1989-91), do 1993 wykładał tam różne przedmioty teologiczne, a w latach 1993-95 odbył staż na Uniwersytecie Oksfordzkim. Ma za sobą posługę duszpasterską i wykłady w Rosji i za granicą, m.in. w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.

14 stycznia 2002, w wieku 35 lat, został wyświęcony na biskupa kerczeńskiego, pomocniczego w eparchii (diecezji) suroskiej RKP na Wyspach Brytyjskich, którą zarządzał cieszący się wielkim autorytetem metropolita Antoni (Blum). Nowy biskup usiłował wprowadzić rosyjskie, silnie zhierarchizowane i autorytarne rządy w tej eparchii, czym szybko zraził do siebie większość wiernych, z czasem także samego Antoniego i w efekcie w atmosferze skandalu już w lipcu tegoż roku musiał opuścić Londyn. 17 lipca 2002 Święty Synod RKP powołał go na stałego przedstawiciela Patriarchatu Moskiewskiego przy europejskich instytucjach międzynarodowych w Brukseli, po czym już 7 maja 2003 przeniósł go na stanowisko biskupa wiedeńskiego i austriackiego oraz tymczasowo kierującego eparchia budapeszteńska i węgierską. Jesienią 2008 Moskwa chciała mianować go zwierzchnikiem Prawosławnego Kościoła Ameryki (któremu w 1970 udzieliła autokefalii nieuznanej do dzisiaj przez Konstantynopol), ale wobec silnego sprzeciwu w jego łonie kandydatura ta nie przeszła.

Po wyborze 27 stycznia 2009 metropolity smoleńskiego Cyryla na patriarchę moskiewskiego i całej Rusi bp Hilarion został 31 marca tegoż roku nowym przewodniczącym Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego (OWCS), którym wcześniej kierował Cyryl, otrzymując tytuł biskupa wołokołamskiego. 20 kwietnia tegoż roku został wyniesiony do godności arcybiskupa a 1 lutego 2010 – metropolity. Na tym stanowisku Hilarion przetrwał do 7 czerwca 2022, gdy całkowicie niespodziewanie mianowano go metropolitą budapeszteńskim i węgierskim, przy czym w dziennikach Świętego Synodu, podających tę wiadomość, nie wyrażono mu nawet tradycyjnego w takich wypadkach podziękowania „za poniesione trudy” na tym urzędzie.

Mimo tej „niełaski”, co do której istnieją różne próby wyjaśnienia, Hilarion jest nadal jedną z czołowych postaci RKP, czołowym teologiem, mającym rozległe kontakty za granicą, także z innymi wyznaniami, zwłaszcza z Kościołem katolickim. Wielokrotnie odwiedzał Watykan, gdzie przyjmowali go zarówno Benedykt XVI, jak i Franciszek. 30 kwietnia 2023 papież spotkał się z nim prywatnie w Budapeszcie w czasie swej wizyty na Węgrzech i była to jego jedyna prywatna rozmowa z niekatolickim przywódcą religijnym (poza ogólnym spotkaniem ekumenicznym). Metropolita wielokrotnie ostro potępiał homoseksualizm, ideologię LGBT, związki partnerskie i inne nowomodne zjawiska, występujące zwłaszcza w społeczeństwach zachodnich, podkreślając, iż są one sprzeczne z chrześcijaństwem.