Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów zatwierdzone

Międzynarodowe Stowarzyszenie Egzorcystów (AIE) uzyskało kościelną osobowość prawną. Jego statuty zatwierdziła 13 czerwca Kongregacja ds. Duchowieństwa. Odtąd ma ono status międzynarodowego prywatnego stowarzyszenia wiernych, zgodnie z kanonem 116, par. 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego ze wszystkimi prawami i obowiązkami, ustanowionymi przez Kodeks.

Myśl o zjednoczeniu egzorcystów w jedno stowarzyszenie narodziła się w latach osiemdziesiątych we Włoszech i wiąże się z osobą czołowego tamtejszego specjalisty w tej dziedzinie – ks. Gabriele Amortha, paulisty. Szerzyły się wówczas praktyki okultyzmu i rosła liczba wiernych, którzy czuli się przez nie zagrożeni, prosząc o pomoc egzorcystów. O. Amorth doszedł wówczas do wniosku, że należałoby powołać związek egzorcystów, aby móc wymieniać doświadczenia i refleksje na ten temat i dzięki temu lepiej i skuteczniej pomagać potrzebującym. Tak oto 4 września 1991 powstało Włoskie Stowarzyszenie Egzorcystów.

W dwa lata później o. Amorth i inni jego włoscy koledzy wzięli udział w sympozjum zorganizowanym przez Francuzów: egzorcystę René Chenessau i teologa René Laurentina. W 1994 podobne spotkanie odbyło się we włoskim mieście Ariccia i tam postanowiono organizować co dwa lata tego rodzaju konferencje. Włoski paulista został wybrany na przewodniczącego komisji przygotowującej je i do opracowania statutu przyszłego stowarzyszenia międzynarodowego.

Tak powołano do życia obecną organizację, skupiającą księży pełniących zleconą im przez Kościoły lokalne posługę uwalniania ludzi przez egzorcyzmy od działań szatana. Obecnie do AIE należy ok. 250 egzorcystów z 30 krajów. Na jego czele stoi o. Francesco Bamonte ze zgromadzenia Sług Niepokalanego Serca Maryi, będący egzorcystą w diecezji rzymskiej.

W wypowiedzi dla mediów przypomniał on, że zadaniem duchownych powołanych do tej posługi jest towarzyszenie z pokorą, wiarą i miłosierdziem ludziom odczuwającym szczególną potrzebę opieki duchowej i duszpasterskiej. Kapłani mają ich umacniać w podążaniu drogą uwolnienia i ożywiać w nich nadzieję. Przewodniczący AIE pragnąłby, aby również inni księża, nie będący egzorcystami, zdawali sobie sprawę z dramatycznej sytuacji osób dotkniętych działaniem złego ducha, którą niestety często się lekceważy. Podkreślił, że „egzorcyzm jest formą miłości i dobrodziejstwem dla osób cierpiących, należąc bezsprzecznie do dzieł miłosierdzia cielesnego i duchowego”.