Miesięcznik „Różaniec” obchodzi 100. rocznicę powstania

Miesięcznik „Różaniec” założył bł. ks. Ignacy Kłopotowski a do dzisiaj prowadzą i redagują go siostry loretanki.

16 maja w Rembertowie pod Warszawą Mszy św. jubileuszowej przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk.

„Życie każdego człowieka, zwłaszcza osoby konsekrowanej, jest jak różaniec splecione z czterech nierozerwalnych tajemnic – radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych – mówił abp Kowalczyk w homilii. – Tak się one przenikają, że nie sposób jednych od drugich oderwać. Każdy sukces zwiastuje nadejście cierpienia, by kiedyś przejść do światłości – dodał.

Nuncjusz apostolski z uznaniem mówił o ks. Kłopotowskim i jego umiłowaniu do modlitwy różańcowej oraz o siostrach loretankach, które mimo licznych przeciwności – także historycznych – kontynuowały dzieło swojego założyciela.

W styczniu 1909 r. ukazał się pierwszy numer miesięcznika – wówczas zatytułowanego „Kółko Różańcowe”. Wydawany był do 1914 r., następnie został wznowiony na kilka miesięcy w 1919 r., ponownie zaś zawieszony na czas wojny polsko-bolszewickiej. Trwałe wznowienie pisma nastąpiło w 1922 r. Po śmierci ks. Kłopotowskiego – w 1931 r. – „Kółko” nadal ukazywało się. Jego druk przerwała II wojna światowa.

W 1939 r. ukazało się jeszcze dziewięć numerów. Loretanki przygotowały okładkę do numeru październikowego, lecz nie miały okazji, by ją wykorzystać aż do roku 1945. W nocie od wydawcy w pierwszym powojennym numerze siostry pisały: „Jeszcze jesteśmy zasypane i otoczone gruzami, ale zrobiłyśmy, co można, aby już na październik, na miesiąc Matki Bożej Różańcowej, wydać pierwszy numer «Kółka Różańcowego». Trudno wyliczyć przeciwności, które trzeba było przezwyciężyć: Matka Najświętsza i dobrzy ludzie dopomogli”.

Wznowione „Kółko Różańcowe” ukazywało się przez kolejnych osiem lat – do marca 1953 r. Zostało zawieszone przez władze komunistyczne, gdy siostry nie zgodziły się na wydrukowanie noty o śmierci Józefa Stalina. Kolejne wznowienie, już pod tytułem „Różaniec”, nastąpiło po 42 latach – w październiku 1995 r.

Zadaniem „Różańca” jako pisma formacyjnego jest pogłębianie duchowości katolika. Zachęca do modlitwy różańcowej z rozważaniami, podając krótkie ich przykłady do wszystkich tajemnic; przybliża historię objawień fatimskich dla tych, którzy chcą włączyć się w nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca; zamieszcza fragmenty Ewangelii z komentarzami do nich na każdy dzień miesiąca; przytacza świadectwa wiary ludzi zawierzenia i apostolskiego działania, wywiady z ludźmi, którzy na co dzień żyją duchowością różańcową; proponuje program spotkania kółka różańcowego z określonymi sugestiami, konferencję formacyjną, intencje apostolstwa modlitwy dla tych, którzy tworzą grupy modlitewne i kółka Żywego Różańca; ukazuje wydarzenia z życia Kościoła i Narodu, pogłębioną publicystykę społeczno-religijną.

Miesięcznik jest ilustrowany zdjęciami z różnych dziedzin życia, które mają budować klimat modlitwy. Co roku inny temat główny jest przedstawiany w „Różańcu”. W tym roku jest to cykl rodzinny.