Mieszkańcy ziemi iłżeckiej upamiętnili postać gen. Antoniego Hedy

Mieszkańcy ziemi iłżeckiej upamiętnili postać gen. Antoniego Hedy. Obok kościoła w Iłży poświęcono i odsłonięto dzisiaj mosiężny pomnik ku czci legendarnego dowódcy Armii Krajowej.

Mszę św. celebrował płk Janusz Radzik z parafii garnizonowej w Radomiu. W uroczystości uczestniczyła m.in. córka generała Teresa Heda-Snopkiewicz. Okolicznościowy list przesłał prezydent Polski Lech Kaczyński.

W homilii ks. płk Radzik mówił, że „dzisiaj wyrażamy wdzięczność generałowi Hedzie za postawę jego życia, odwagę, poświęcenie i bohaterstwo”. Podkreślał, że generał był człowiekiem niezwykłym, a wiara w Boga dawała mu siłę i nadzieję w wolną Polskę. Mówił też, że generał całe jego życie był wierny dewizie „Bóg, honor, ojczyzna”. – W panteonie chwały jest miejsce dla wszystkich, którzy dla imienia Polski krew przelewali i życie oddawali. Złotymi zgłoskami generale Heda zostajesz wpisany w grono bohaterów narodowych. Jesteś żywy, bo wciąż potrafiłeś kochać. Polska potrzebuje twojej wrażliwości sumienia, by zdobywać się na miłosierdzie dla każdego człowieka, potrzebuje dialogu i zgody, a nie zabiegania o własne interesy” – mówił ks. płk Radzik.

Prezydent Lech Kaczyński w przesłanym liście podkreślił, że Antoni Heda, ps. Szary, „swoją wspaniałą i heroiczną postawą w pełni zasłużył, by stać się wzorem dla następnych pokoleń Polaków”. Napisał również, że generał był człowiekiem wielkiej wiary i odwagi w okresie okupacji niemieckiej i rodzącego się terroru władz komunistycznych.

Córka „Szarego”, Teresa Heda-Snopkiewicz wyraziła wdzięczność, że pamięć o jej ojcu wciąż trwa. – Jestem wdzięczna mieszkańcom ziemi iłżeckiej, że pielęgnują o nim pamięć, są wspaniałymi patriotami, dla których takie słowa jak Bóg, honor i ojczyzna nie są czczą dewizą – powiedziała.

Gen. Heda zmarł w 2008 r. w wieku 92 lat. W czasie hitlerowskiej okupacji zasłynął m.in. rozbiciem więzień w Końskich i Iłży. W sierpniu 1945 r. dowodził akcją rozbicia więzienia w Kielcach, podczas której uwolniono osoby więzione przez UB i NKWD. W latach stalinowskich czterokrotnie został skazany na karę śmierci, którą potem zamieniono mu na dożywocie. W więzieniu przesiedział 9 lat. Odznaczony był Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari, jest także honorowym obywatel Skarżyska, Starachowic, Końskich, Stąporkowa oraz Iłży.