MIVA Polska pomaga misjonarzom mimo pandemii

Pomimo trudnej i niepewnej sytuacji w świecie, spowodowanej pandemią, MIVA Polska działająca w obrębie Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, kontynuuje pomoc misjonarzom w zakupie środków transportu.

W październiku 2020 zostało zatwierdzonych i przyjętych do realizacji 38 nowych projektów od misjonarzy z całego świata na różnego rodzaju pojazdy. Pomoc MIVA Polska na te projekty wynosi 2.024.530 zł. Jest ona możliwa dzięki zebranym funduszom podczas tegorocznej „Akcji św. Krzysztof – 1 grosz za 1 kilometr”, która miała miejsce w lipcu podczas Ogólnopolskiego Tygodnia św. Krzysztofa. Fundusze były zbierane podczas poświęcenia pojazdów w parafiach, a także przekazywane w formie darowizn przez indywidualnych Darczyńców, szczególnie kierowców.

Obecne projekty misyjne dotyczą prawie 60 różnych pojazdów w 23 krajach świata. Najwięcej, bo aż 20 projektów jest dla misji w Afryce m.in. misji w Ghanie, Kenii, Ugandzie czy Malawi; 12 projektów do misji w Ameryce Łacińskiej, m.in. w Peru, Boliwii, Brazylii i Argentynie, 5 – w Azji i Oceanii(Kazachstan, Indie, Papua Nowa Gwinea) oraz jeden w Europie – w Albanii.

Obecna pomoc MIVA Polska przeznaczona jest na 25 samochodów, w zdecydowanej większości terenowych pojazdów, służących do przemieszczania się w trudnych warunkach i po trudnych drogach. Pojazdy przeznaczone są zarówno do realizacji celów ewangelizacyjnych i pracy pastoralnej, jak i cełów socjalnych, edukacyjnych, rozwojowych czy medycznych.

Jeden z samochodów terenowych przeznaczony jest do franciszkańskiej parafii św. Benedykta w Dowa w Malawi, gdzie posługuje Ojciec Sebastian, misjonarz franciszkański pracujący w Malawi, w swojej parafii w Dowa ma 24 stacje misyjne i ok. 120 wiosek. Dwie stacje znajdują się na terenie obozu dla uchodźców. Oprócz 60 kilometrowej drogi asfaltowej, łączącej Dowa ze stolicą kraju Lilongwe, wszystkie inne drogi są polne. Msze św. na stacjach odprawiane są co dwa miesiące. – Ludzie pochodzący głównie z plemion Chewa i Ng’oni, mieszkają w wioskach, bo to jest wiejska parafia. Większość z nich to rolnicy, którzy żyją z tego co urośnie na ich niewielkich polach. Żniwa są tylko raz do roku, dlatego czasem głodują. Rodziny są wielodzietne. Wiele z nich nie chodzi do szkoły, brakuje pracy, zwłaszcza dla młodzieży. Wielu szuka pomocy w naszej misji. W miarę możliwości dzielimy się tym, co sami otrzymujemy – opisuje o. Sebastian tamtejszą rzeczywistość.

Traktor i samochód fundowane są przez MIVA do Centrum Rehabilitacji Trędowatych Jeevodaya niedaleko miasta Raipur w Indiach, gdzie o ponad 30 lat posługuje jako misjonarka dr Helena Pyz. Ośrodek ten założył w 1969 roku ks. Adam Wiśniewski SAC. Centrum zamieszkuje ok. 500 osób, w większości wyleczeni jak i wciąż chorzy na trąd. Centrum posiada kilka hektarów ziemi pod uprawę warzyw i owoców, aby zapewnić jego mieszkańcom byt i pewną niezależność. – Traktor w naszym Centrum jest niezbędny: poza pracami polnymi ma też za zadanie transportu większej żywności z targu, drzewa opałowego i innych większych przedmiotów. Jest wykorzystywany praktycznie codziennie… Samochód zaś zapewnia transport podopiecznych Nasi podopieczni często nie mogą korzystać z transportu publicznego z powodu swoich znamion, opatrunków czy po prostu niepełnosprawności, dlatego samochód – mówi dr Helena Pyz.

Inny samochód terenowy przeznaczony dla misjonarzy ze Zgromadzenia Księży Werbistów, którzy wraz z siostrami Służebnicami Ducha Św. podjęli się opieki duszpasterskiej i pomocy socjalnej uchodźcom z Południowego Sudanu w Ugandzie w obozie Bidibidi. Obóz zamieszkiwany jest przez ok. 270 tys. ludzi. Podzielony jest na 5 stref, posiada 30 stacji misyjnych, do których misjonarze dojeżdżają kilka razy w tygodniu. – Jesteśmy odpowiedzialni za posługę pastoralną na terenie całego obozu (jako jedyni z 4 kapłanami i 1 bratem). Współpracujemy z naszymi Siostrami SSpS. Posługujemy we wszystkich grupach, przy czym największą stanowiącą 70% jest młodzież i dzieci.– pisze o. Andrzej Dzida SVD.

Natomiast do misji Sióstr Misjonarek Św. Rodziny w Kithatu w Kenii realizowany jest projekt na zakup samochodu dostawczego. Siostry prowadzą przedszkole oraz dzienną szkołę podstawową dla 380 dzieci. Dzieci otrzymują całodziennie wyżywienie, a także pomoc w postaci książek i zeszytów szkolnych – mówi s. Dariana Jasińska. Oprócz tego w misji działa Centrum Dziecięce Świętej Rodziny, które obecnie zamieszkuje 30 dzieci w wieku od 4 do 14 lat. Objęte są one pełną opieką. W Centrum znajduje się też ośrodek dokarmiania najmłodszych dzieci w wieku od kilku miesięcy do 4 lat z racji na niedożywienie i zaburzenia rozwoju. Misja prowadzi także j Ośrodek Zdrowia, który posiada salę porodową oraz 22 łóżka do hospitalizacji pacjentów. Konieczność zaopatrzenia w żywność, artykuły szkolne, środki higieny i czystości, leki, środki opatrunkowe wymaga samochodu dostawczego z napędem na 4 koła.

Z pomocą akcji „Ratujemy Życie – Misyjny Ambulans” realizowane są też obecnie 2 projekty na zakup ambulansów: jeden do Tanzanii do Centrum Medycznego Sióstr Elżbietanek w Maganzo, drugi zaś do Ośrodka Zdrowia w Kwahu Tafo w Ghanie, prowadzonego przez Siostry Służebnice Ducha Świętego.

W tej grupie projektów jest też pomoc dla katechistów misyjnych w misji oblackiej w Figuil w Kamerunie na 16 rowerów oraz 5 motocykli dla katechistów w Kiabakari w Tanzanii oraz jeden do Boliwii. Z kolei dla Sióstr Eucharystek na Kubie, gdzie w obecnej sytuacji zakup samochodu jest niemożliwy, pomoc jest przeznaczona na zakup 2 rowerów elektrycznych.

W pierwszej połowie obecnego roku MIVA Polska zostało zrealizowanych ponad 40 projektów na środki transportu dla misjonarzy, na które MIVA przekazała ponad 1,5 mln złotych.

Chociaż ograniczenia możliwości gromadzenia wiernych na Eucharystii bardzo mocno dotknęły tereny misyjne w czasie pandemii, to misjonarze nie zaprzestali służyć chorym i potrzebującym. Zakres biedy Ich obecność i odważna służba pozostaje dla wielu czytelnym znakiem Bożej miłości i troski o człowieka. Dzięki pojazdom świadczą ludziom wieloraką pomoc, m.in. dostarczają paczki żywnościowe do odległych osad i wiosek, dowożą leki dla chorych. Ich posługa w dużej mierze jest zależna od sprawnych środków lokomocji.

Misjonarze wyrażają swoją wdzięczność poprzez listy i podziękowania wraz ze zdjęciami, które umieszczane są w „Wielkiej Księdze Wdzięczności MIVA Polska”, a także poprzez Msze św. i modlitwy w intencji Ofiarodawców i Dobrodziejów MIVA odprawiane przez misjonarzy w każdą pierwszą sobotę miesiąca.

Wielka wdzięczność i uznanie należy się wszystkim dobrodziejom dla wielkodusznej pomocy i solidarności z misjonarzami w tym trudnym czasie pandemii.

Pomoc MIVA Polski w 20-leciu działalności

W ciągu 20-lecia swojego istnienia MIVA Polska, działając w ramach Komisji Episkopatu Polski ds. Misji, zrealizowała ok. 1000 projektów dla misjonarzy na blisko 3500 różnego rodzaju środków transportu. W Afryce zostało zrealizowanych – 618 projektów, w Ameryce Płd. – 259, w Azji i Oceanii – 92, w Ameryce Płn.(Alaska i Arktyka) – 6, w Europa – 6. Pomoc od MIVA powędrowała dla misjonarzy do 73 krajów.

Najwięcej projektów zostało zrealizowanych do Kamerunu – 106 oraz do Zambii – 78. Spośród innych krajów afrykańskich dużą liczba projektów była realizowana na Madagaskarze – 48, Tanzania – 44, Togo – 42.

W Ameryce Południowej czołowe miejsce pod względem liczby projektów zajmuje Boliwia – 57, następnie Peru – 47, Brazylia – 41, Argentyna – 39.

Jeśli chodzi o Azję i Oceanię, w liczbie projektów przoduje Kazachstan – 34 i Papua Nowa Gwinea – 27).

Wśród realizowanych projektów są m.in. ambulanse do ośrodków i szpitali misyjnych, motocykle do ośrodków zdrowia, wózki dla niepełnosprawnych.

Łączna pomoc MIVA Polska przekazana na wszystkie projekty wyniosła 30 mln zł. Tylko w roku 2019 sięgnęła ona ponad 3,5 mln zł. Fundusze pochodzą głównie z „akcji św. Krzysztof 1 grosz za 1 kilometr szczęśliwej jazdy na środki transportu dla misjonarzy”, prowadzonej poprzez diecezje w parafiach oraz od ofiarodawców indywidualnych, a także takich akcji MIVA jak: „Ratujemy Życie – Misyjny Ambulans”, „Z Ewangelią na motorze”, „uCZYNek WIARY – rowery dla katechistów Afryce oraz Promienie Miłosierdzia”.