Młodzi diecezji kieleckiej pielgrzymowali do Karoliny Kózkówny

„Na drogach wiary” – pod takim hasłem odbyła się w sobotę 27 sierpnia Pielgrzymka Młodych Diecezji Kieleckiej do sanktuarium bł. Karoliny Kózkówny w Zabawie, zorganizowana po raz dziewiąty z inicjatywy Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży oraz Ruchu Czystych Serc.

Karolina Kózkówna jest patronką obu organizacji i pierwszą męczennicą rodem z polskiej wsi.

Pielgrzymka młodzieży do Zabawy jest praktykowana od kilkunastu lat w ostatnią sobotę sierpnia.

Wydarzenie pielgrzymkowe rozpoczęło się w Wał-Rudzie. Katechezę wygłosił ks. dr Andrzej Kaleta, diecezjalny moderator Eucharystycznego Ruchu Młodych, a następnie odbyła się Droga Krzyżowa śladami męczeństwa bł. Karoliny, prowadzona przez Ruch Czystych Serc.

Uroczystej Eucharystii przewodniczył bp Andrzej Kaleta. – W takiej chwili jak ta, naszą uwagę kierujemy w stronę prostej dziewczyny – mówił bp Kaleta w homilii. – Wojowniczej, a zarazem rozmodlonej, zwykłej i niezwykłej – podkreślał. To właśnie ona pokazała, że „świętość może osiągnąć każdy, a droga do nieba prowadzi przez poważne potraktowanie siebie, drugiego człowieka i Boga”.

– Powiedziała zdecydowane „nie” wobec przemocy, zła i była gotowa za to zapłacić najwyższą cenę. Została ugodzona, ale nic nie mogło ugasić płomienia tej czystej, żarliwej miłości Boga, pragnienia życia zgodnego z Dekalogiem i Ewangelią – stwierdził biskup.

Uwagę słuchających go młodych zwrócił także na kwestie współczesne, m.in. na sekularyzację Europy, na wypieranie chrześcijaństwa z życia społecznego, publicznego.

– Co zostałoby z Europy, gdybyśmy usunęli wszystko, co o Bogu przypomina: katedry, bazyliki, kościoły, klasztory, miejsca pielgrzymkowe i sanktuaria? Co by pozostało, gdybyśmy wyrzucili z muzeów wszystkie obrazy świętych, obrazy Jezusa i Maryi? Gdybyśmy pozamykali chrześcijańskie szpitale, domy seniorów i sierocińce, a do tego katolickie uniwersytety, akademie i szkoły? Europa odcięłaby się od własnych korzeni, doszczętnie tracąc swoją tożsamość – stwierdził bp Andrzej Kaleta.

Na zakończenie Mszy św. ks. Stanisław Lodziński, diecezjalny duszpasterz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, zwrócił uwagę młodzieży na znaczenie Eucharystii i prosił, aby była ona w centrum życia młodych w nadchodzącym nowym roku szkolnym.

W rozmowie z KAI kapłan przypomniał z kolei mocne świadectwo Karoliny, które dla wielu młodych stanowi wyrazisty drogowskaz na dzisiejsze czasy.

– Ona uczy męstwa w wierze i wierności ideałom, może być wręcz ikoną dla młodego człowieka poszukującego wyrazistych wzorców, ideałów. Sam byłem świadkiem zdumienia młodych ludzi, gdy pierwszy raz o niej usłyszą, ich zdziwienia, że tak wybrała, że tak można było – tłumaczy.

W sanktuarium bł. Karoliny Kózkówny w Zabawie na terenie diecezji tarnowskiej czczone są jej relikwie, przechowywane są w sarkofagu umieszczonym w głównym ołtarzu zabawskiej świątyni. Jest to jedyne miejsce na świecie, gdzie parafianka kościoła pochowana jest pod mensą głównego ołtarza swojej parafii. Początkowo jej ciało spoczywało w grobie na cmentarzu, po trzech latach przeniesiono je na plac przykościelny, potem do kruchty kościoła.

Sanktuarium jest najczęściej odwiedzane 10. i 18. dnia każdego miesiąca. Pierwszy z tych dni to pamiątka beatyfikacji – 10 czerwca 1987 r., gdy papież Jan Paweł II odprawił w Tarnowie Mszę św., podczas której ogłosił Karolinę błogosławioną. 18. dzień każdego miesiąca to pamiątka męczeństwa – dzień, w którym Karolina została uprowadzona do pobliskiego lasu i tam w obronie swojej godności poniosła śmierć z rąk rosyjskiego żołnierza. Zawsze w ten dzień wierni uczestniczą w drodze krzyżowej szlakiem jej męczeństwa, który wyznaczyła uciekając przed rosyjskim żołnierzem.

Karolina Kózkówna ur. 2 sierpnia 1898 r., pochodziła z ubogiej, chłopskiej rodziny mieszkającej w miejscowości Wał–Ruda. Była czwartym z jedenaściorga dzieci Jana i Marii z domu Borzęckiej. 7 sierpnia 1898 r. przyjęła w pobliskim Radłowie sakrament chrztu. Angażowała się w życie parafialne, była m.in. zelatorką różańca, apostołką kultu Najświętszego Sakramentu i Serca Pana Jezusa. Pomagała także w prowadzeniu wiejskiej świetlicy i biblioteki.

Została zamordowana jako 16-latka 18 listopada 1914 r., broniąc się przed zgwałceniem przez rosyjskiego żołnierza. Zmarła na skutek wykrwawienia, spowodowanego przecięciem szablą tętnicy szyjnej. Ciało Karoliny odnaleziono dopiero 4 grudnia.

W pogrzebie, który odbył się 6 grudnia wzięło udział około 3 tysięcy osób. Zmarłą otoczył kult świętości i męczeństwa.