Modlin Twierdza: bp Libera wmurował kamień węgielny pod kościół pw. św. Jana Pawła II

Biskup płocki Piotr Libera przewodniczył uroczystości wmurowania kamienia węgielnego pod kościół pw. św. Jana Pawła II w parafii pw. św. Barbary w Modlinie Twierdzy w diecezji płockiej: „Budujcie Kościół serdeczny” – zwrócił się do parafian w homilii.

Wmurowany kamień węgielny nowej świątyni pochodzi z Ziemi Świętej, bazyliki św. Piotra oraz fundamentów rozebranego Kościoła: „Ku większej chwale Boga w Trójcy Świętej Jednego. W 2017 roku, w 100-lecie Objawień fatimskich i 60 lat po rozebraniu przez władze komunistyczne kościoła w Modlinie Twierdzy” – napisano na wstępie aktu wmurowania.

Znalazły się też w nim słowa, że „Kościół ten wznoszą mieszkańcy Modlina Twierdzy powodowani wiarą i miłością do jedynego Zbawiciela świata i człowieka Jezusa Chrystusa i Jego Najświętszej Matki – Maryi. Za patrona kościoła obrali świętego Papieża z rodu Polaków, syna oficera wojska polskiego – świętego Jana Pawła II, aby mieć wzór szukania Pana Boga i służby bliźniemu oraz Orędownika w niebie w swoich sprawach”.

Bp Libera w homilii zwrócił się do parafian, aby wznoszona świątynia była dla nich i następnych pokoleń „duchowym Damaszkiem i Kafarnaum”, gdzie będą spotykać Zmartwychwstałego Pana”. Dodał, że każdy człowiek ochrzczony potrzebuje takiego miejsca, jakim był „Damaszek nawrócenia” w życiu Pawła Apostoła. To było dla niego doświadczenie tego, jak nieprzewidywalna i potężna w działaniu jest Boża łaska.

Dodał, że choć władze komunistyczne 60 lat temu chciały zatrzeć ślady po domu Bożym, w świadomości i wyobraźni ludzi to miejsce pozostało święte: pamiętano, że była tu cerkiew świętego Jerzego, potem kościół świętej Barbary.

„Dlatego potrzeba tu w Modlinie Twierdzy takiego `Damaszku nawrócenia`, aby to miejsce nie było tylko sypialnią Warszawy, ale żywą wspólnotą, która jak Paweł Apostoł, stanie się żołnierzem i świadkiem Jezusa zmartwychwstałego.

Zwrócił się też do wiernych, aby budując swój kościół, wznosili także w sobie samych „Kafarnaum Eucharystii”. W nim Pan Jezus będzie do nich mówił, że wszystkim, co dla nich przygotował to „pokarm i napój, a w nim ukryta moc i łaska”. Dla nich Jezus stoczył „najstraszliwszą bitwę z grzechem, śmiercią i szatanem na krzyżu, dla was zmartwychwstał”. Tego mają bronić jako „żywej twierdzy w sobie”.

Poprosił też o to, aby wierni budowali „Kościół serdeczny”: nawróceniem i miłością, aby siebie nawzajem rozumieli i sobie przebaczali, aby umieli uzasadniać i bronić jak twierdzy, „tej mocy wiary, która jest naszą chlubą w Chrystusie Jezusie”.

Mszę św. murach budowanej świątyni poprzedziło nabożeństwo majowe przy figurze Matki Bożej w mieście. Potem jego uczestnicy w procesji, w której niesiono relikwie św. Jana Pawła II, przeszli do nowej świątyni.

Gospodarzem uroczystości był proboszcz parafii św. Barbary ks. kan. Janusz Nawrocki. Uczestniczyło w nim m.in. duchowieństwo, siostry klaretynki, przedstawiciele władz lokalnych z burmistrzem Jackiem Kowalskim. Obecni byli też budowniczowie nowej świątyni: projektant architekt Tomasz Kuls z Warszawy oraz wykonawcy – firma Wixbud.

Kościół garnizonowy w parafii św. Barbary 60 lat temu, w 1957 r., nakazały rozebrać władze komunistyczne. Wcześniej w tym miejscu była też cerkiew św. Jerzego. Dzieła budowy nowej świątyni podjął się proboszcz parafii ks. kan. Janusz Nawrocki. Poświęcony kamień węgielny znajdzie się w miejscu ołtarza nowej świątyni.